شناسايي تجارب تدريس معلمان تاريخ: رويكرد پديدار شناسي

يكي از مباحث اصلي در نظام آموزش و پرورش چگونگي تدريس دروس علوم انساني است. لذا با توجه به اين مسئله، يكي از دروسي كه هويت سازي و همچنين، در تغيير نگرش انسان ها به محيط اجتماعي نقش قابل ملاحضه ايي دارد درس تاريخ است. اين پژوهش با هدف، شناسايي تجارب تدريس معلمان پيشكسوت تاريخ و ارائه راهكارهايي براي تسريع وصول به اهداف آموزشي و بالا بردن سطح كيفي آموزش تاريخ انجام گرفته است.روش پژوهش،كيفي و از نوع پديدارشناسي است. جمع آوري اطلاعات با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته انجام و با روش كدگذاري موضوعي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. با توجه به يافته هاي پژوهش كه طي كد گذاري هاي باز، محوري و انتخابي به دست آمدند دو محور اصلي در تدريس تاريخ نقش دارند.1) انتخاب بهترين فنون تدريس 2) چگونگي انجام فرايند آموزشي. در بخش اول، استفاده از روش هاي مختلف تدريس و كاربرد مهارت درآموزش تاريخ و در بخش دوم توجه به يادگيري اطلاعات و روحيات دانش آموزان در طول تدريس موثر بوده و موجب افزايش انگيزه دانش آموزان و معلمان نيز به نتايج مطلوب فرايند ياددهي و يادگيري دست پيدا مي كنند.

no abstract