نشانه‌شناسي تصوير زن در سينماي عباس كيارستمي

هدف پژوهش حاضر بررسي نشانه شناسي تصوير زن در سينماي كيا رستمي مي باشد. جامعه آماري فيلم هاي معطوف به نشانه شناسي زنان ساخته كيارستمي مي باشد. روش نمونه گيري هدفمند و نمونه پژوهش فيلم هاي گزارش و ده بود. طرح پژوهش توصيفيتحليلي است. شيوه به‌دست آوردن اطلاعات از طريق منابع كتابخانه‌اي و مشاهده فيلم‌ها بود. فيلم ها مورد تحليل نشانه‌شناسي قرار گرفتند. نشانه‌شناسي بر اساس دو سنت عمده سنت فرديناند دوسوسور و سنت چارلز سندرس پيرس صورت گرفت. مطالعه و بررسي آثار بلند كيارستمي نشان داد كه وي در طول دوران كاري خود نسبت به زنان و دغدغه‌هاي آنان اشراف داشته و بخش عمده‌اي از دوران متاخر فيلم‌سازي‌‌اش را به بازنمايي زنان و مشكلات آن‌ها اختصاص داده‌است. وي به‌خصوص در آثار متاخر خود، زنان را در كانون توجه فيلم‌هايش قرار داده است. نتايج بررسي مبتني بر نشانه‌شناسي فيلم «گزارش»و «ده» نشان داد كه كيارستمي در تلاش بوده تا ضمن بازتاب مشكلات زنان، نگاه جامعه به زن و انتظاراتي كه از وي مي‌رود را نيز نشان دهد و بر اين مهم تاكيد نمايد كه اين نگاه سنتي و كليشه‌اي، عليرغم گذشت سال‌ها، هم چنان در جامعه وجود دارد.