مطالعه تطبيقي كارايي برخي نمايه‎هاي خشكسالي هواشناسي در مناطق مختلف اقليمي ايران

هدف از اين مطالعه، بررسي رفتار دوره‌اي خشكسالي و شناسايي فراواني و شدت خشكسالي به همراه معرفي يك يا چند نمايه سازگار براي نواحي اقليمي در كشور بوده است. از داد‌ه‌هاي روزانه 42 ايستگاه همديدي در دوره‌ آماري 23 ساله (1395-1372) استفاده شد. به كمك سنجه كارآمد ويژگي خشكسالي در هر يك از پهنه‌هاي اقليمي كشور بررسي شد. نتايج نشان داد كه خشكسالي‌هاي رخ داده در طبقه‌ متوسط قرار مي‌گيرند. سال 79-1378 در پهنه‌ خشك و 87-1386 در ساير پهنه‌ها به عنوان سالي با خشكسالي گسترده در كل كشور در نظر گرفته شدند. بر اساس سنجه كارآمد ، نتايج به دست آمده نشان داد كه نمايه درصد نرمال بارش (PNPI)، شاخص مناسبي به ويژه براي مناطق مرطوب نبود. در حالي‌كه نمايه تبخير و تعرق بارش استانداردشده (SPEI)، شرايط خشكسالي در مناطق مرطوب‌تر را بهتر نشان داد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه بر خلاف رفتار ديگر نمايه‎ها، نمايه بارش استاندارد شده (SPI) در پايش خشكسالي در تمامي طبقات اقليمي نتايج يكساني داشته است. به  نظر مي‎رسد نتيجه مذكور منطقي نبوده و بيانگر اين موضوع است كه استفاده از SPI بايستي با دقت بيشتري صورت گيرد. در خصوص تداوم خشكسالي‌ها به جزء نمايه Z چيني، كه در برخي موارد، در تعيين دوره‌هاي تر و خشك نتايج كاملاً معكوسي را نشان داد تمامي نمايه‌ها تفاوت چنداني با يكديگر نداشتند. همچنين نتايج اين پژوهش نشان داد كه الگوي تغييرات خشكسالي، دوره‌اي نبود.