امكان سنجي ميزان كاهش شوري آب با استفاده از گياه آتريپلكس لنتي‌فورميس در بستر زئوليت

روش هاي متعددي براي نمك زدايي از آب شور ارائه شده كه مي توان آن ها را در دو گروه اصلي فرآيند هاي غشائي و حرارتي طبقه بندي نمود. روش هاي ديگر نيز براي شوري زدايي از آب دريا وجود دارد كه مهم ترين آن ها زيست پالايي از جمله گياه پالايي مي باشد. هالوفيت ها گياهاني هستند كه قادرند غلظت هايي از نمك را تحمل كنند كه اغلب گياهان در اين شرايط قادر به حيات نيستند. در اين پژوهش، از گياه آتريپلكس لنتي فورميس به عنوان پالاينده و آب با هدايت الكتريكي 000 15 ميكروزيمنس بر سانتي متر به عنوان آب شور استفاده شد. همچنين براي بررسي تأثير تعداد بوته در واحد سطح، از 3 سطح تراكم (بدون گياه، 12 و24بوته) استفاده شد و نيز فاكتور زمان ماند در 4 سطح (7، 14، 21 و 28 روز) در نظرگرفته شد. آزمايش در دو حالت مختلف (با تراكم و زئوليت، بدون تراكم و بدون زئوليت) و با سه تكرار انجام شد. هدايت الكتريكي، غلظت يون هاي كلسيم، منيزيم، سديم و كلرايد قبل و بعد از تصفيه توسط گياه اندازه گيري و درصدهاي متوسط كاهش پارامترهاي مذكور محاسبه شد. نتايج به دست آمده نشان دهنده آن است كه هدايت الكتريكي مخزن بدون گياه (مخزن محتوي زئوليت) 4.1 درصد و در تراكم 12 بوته به همراه بستر زئوليت 13.4 درصد و در تراكم 24 بوته به همراه بستر زئوليت 15.9 درصد كاهش يافته است. همچنين يون هاي كلسيم، منيزيم، سديم، كلرايد به ترتيب 35.9، 25، 18و16.9درصد كاهش يافت.