تاثير زاويه شيب بر استحصال آب باروش كجاوه

در مناطقي كه بارندگي سالانه آن ها كمتر از نياز آبي گياهان است الزام به فراهم نمودن آب براي گياه به منظور رشد مناسب و بدون تنش وجود دارد. يكي از روش هايي كه كمترين صدمه را به محيط زيست وارد مي آورد استفاده از تكنيك هاي استحصال آب باران است. شبيه سازي يك سيستم استحصال آب تا به حال مورد غفلت قرار گرفته است و اين كار جزو معدود كارها در اين زمينه است. سيستم كجاوه يك سيستم استحصال آب باران در محل است كه قابل استفاده در مناطق با شيب بسيار كم بوده و به صورت مكانيزه براي كشت هاي سالانه قابل اجرا است. به منظور بررسي كاركرد سيستم استحصال آب باران، شبيه سازي كامپيوتري انجام گرفت. اصلي ترين بخش اين شبيه سازي، تخمين نفوذ باران در سطوح شيب دار است. در اين تحقيق يك روش مفهومي-تجربي براي تخمين نفوذ باران در سطوح شيب دار و يافتن ساختاري با ابعاد هندسي مناسب جهت استحصال آب باران استفاده گرديده است. نتايج حاصل از شبيه سازي تهيه شده با استفاده از اين روش، با داده هاي آزمايش مقايسه گرديد و پس از كاليبره نمودن شبيه سازي، از آن براي بررسي ساختار هايي با شيب مختلف ديواره ، استفاده شد. نتايج بيانگر وجود يك شيب بهينه است كه در آن حداكثر توان سيستم كجاوه براي متمركز نمودن آب اتفاق مي افتد. براي خاك با باف شن-لم، ساختمان خاك دانه اي، شدت بارش 11.49 سانتي متر در ساعت، مدت بارندگي به طول 10 دقيقه و در شرايط ايجاد ساختار در اين تحقيق، ساختاري با قاعده مربع بطول۵۰ سانتي متر و عمق حفره ۱۰ سانتي‌متر (شيب ديواره در حدود 22 درجه)، بيشترين كارآيي در متمركز نمودن آب را از خود نشان داد.