تاثير مديريت پالسي در سيستم آبياري قطره‌اي بر عملكرد، اجزاي عملكرد و بهره‌وري آب ذرت علوفه‌اي

اخيرا فناوري نويني با نام مديريت پالسي در آبياري قطره اي با هدف بهبود توزيع رطوبت در خاك و افزايش بهره وري آب  مورد توجه قرار گرفته است. مديريت پالسي شامل استفاده از فازهاي مختلف قطع و وصل جريان در فرآيند آبياري مي باشد به طوري كه چرخه قطع و وصل جريان تا زمان اعمال كامل عمق آبياري ادامه مي يابد. در اين پژوهش تاثير آبياري قطره اي پالسي و زمان بندي اعمال پالس ها بر عملكرد، اجزاي عملكرد و بهره وري آب ذرت علوفه اي طي دو دوره رشد بهاره و تابستانه بررسي شد. آزمايش ها به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار انجام شد. چهار تيمار آبياري پالسي شامل كاربرد عمق آب آبياري در يك، دو، سه و چهار پالس (P1, P2, P3, P4) و دو تيمار زمان بندي مدت قطع جريان به صورت يك برابر و سه برابر مدت زمان وصل جريان در هر پالس (T1, T2) مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه اثر متقابل تيمارهاي مورد بررسي بر عملكرد، اجزاي عملكرد و بهره وري آب معني دار (به ترتيب در سطح يك و 5 درصد) است. بيشترين عملكرد خشك و بهره وري آب مربوط به تيمار T2 P4  برابر با 25.86 تن بر هكتار و 5.95 كيلوگرم بر مترمكعب (ميانگين دو دوره رشد) بود كه حدود 17 درصد نسبت به تيمار T1 P1 بيش تر مي باشد. افزايش چهار برابري تعداد پالس هاي آبياري باعث افزايش شش و 17 درصدي پارامترهاي مورد بررسي به ترتيب در تيمارهاي T1 و T2 شد. بنابراين با توجه به نتايج مثبت افزايش زمان قطع جريان در آبياري قطره اي پالسي، پيشنهاد مي شود در صورت استفاده از اين فناوري نسبت زمان قطع به وصل جريان افزايش يابد.