اثر بافت خاك و سطوح مختلف آبياري بر نياز آبي و ضريب گياهي زيتون تلخ (Melia azedarach L.) در منطقه كرج

رشد روزافزون جمعيت، لزوم توسعه فضاي سبز شهري، كمبود منابع آب و افزايش رقابت بين بخش هاي مختلف مصرف كننده آب، تعيين دقيق نيازآبي گونه هاي گياهي فضاي سبز را به امري ضروري تبديل كرده است. در اين پژوهش نياز آبي (𝐸𝑇𝑐 ) و ضريب گياهي ( 𝐾𝑐) زيتون تلخ (.Melia azedarach L) با استفاده از ميكرولايسيمتر به صورت فاكتوريل با دو عامل بافت خاك و تنش خشكي با طرح پايه كاملاً تصادفي در 10 تكرار در شرايط اقليمي كرج در سال 99-1398 اندازه گيري شد. عامل بافت خاك شامل دو سطح لوم رسي و لوم شني و عامل تنش خشكي در سه سطح MAD برابر 0.3، 0.5 و 0.7 بود. نتايج نشان داد كه ميانگين 𝐸𝑇𝑐 10 روزه در سطوح تنش خشكي  0.3، 0.5 و 0.7 در بافت لوم شني به ترتيب برابر 15.35، 13.81 و 12.63 ميلي‌متر و در بافت لوم رسي به ترتيب برابر است با 19.35، 16.9 و 16.58 ميلي‌متر مي باشد. در هر دو خاك لوم رسي و لوم شني مقدار  در تيمار تنش 0.3 بيشتر از تنش 0.5 و آن هم بيشتر از تنش 0.7 است. مجموع نيازآبي خالص زيتون تلخ در بافت لوم رسي براي سطوح تنش 0.3، 0.5 و 0.7 به ترتيب برابر 445.15، 388.59 و 381.4 ميلي‌متر و در خاك لوم شني اين مقادير به ترتيب برابر 353.02، 317.59 و 290.54 ميلي‌متر به دست آمد. هم چنين مقدار متوسط  𝐾𝑐 زيتون تلخ طي دوره رشد در بافت هاي لوم رسي به ازاي تنش هاي 0.3، 0.5 و 0.7 به ترتيب برابر است با 0.34، 0.3 و 0.28 و اين مقادير براي خاك لوم شني به ترتيب برابر با 0.27، 0.24 و 0.22 مي باشد.