اثر سطوح مختلف پلي‌آكريليك و هيوميك اسيد بر پايداري خاكدانه‌ها و رطوبت ظرفيت مزرعه‌اي خاك‌هاي شور و سديمي

خاك‌هاي شور و سديمي ساختمان ضعيفي دارند. ويژگي‌هاي شيميايي و فيزيكي اين خاك‌ها با استفاده از اصلاح‌كننده‌هاي مختلف قابل اصلاح است. با مصرف اصلاح كننده‌هاي آلي پايداري خاكدانه‌ها، ظرفيت نگهداري آب خاك و درصد رطوبت قابل‌استفاده براي گياه افزايش مي‌يابد. براي كاهش مصرف آب در كشاورزي و بهبود ساختمان خاك در خاك‌هاي متاثر از نمك استفاده از پليمرهاي محلول در آب و كودهاي حاوي اسيد هيوميك مناسب است. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير پلي آكريليك اسيد و هيوميك اسيد بر پايداري خاكدانه‌ها و رطوبت ظرفيت مزرعه‌اي در خاك‌هاي شور و سديمي بود. اين پژوهش با استفاده از چهار سطح شوري 10، 20، 30 و 40 دسي زيمنس بر متر و كاربرد دو نوع اصلاح‌كننده (هيوميك اسيد و پلي اكريليك اسيد) در چهار سطح (صفر، 0.2، 0.4و 0.8 درصد وزني) به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار در شرايط گلخانه‌اي اجرا شد. نتايج نشان داد كه بيشترين مقادير پايداري خاكدانه‌ها در شوري 10 دسي زيمنس بر متر و در سطح 0.8 درصد پلي آكريليك و هيوميك اسيد و به ترتيب 3.13 و 1.51 ميلي‌متر بود. بيشترين مقدار رطوبت ظرفيت مزرعه در سطح شوري 40 دسي‌زيمنس بر متر و مقدار 0.8 درصد پلي آكريليك و هيوميك اسيد به ترتيب 26.65 و 25.65 درصد اندازه‌گيري شد.