تحليل عدم قطعيت پارامترهاي مدل SVM براي برآورد بار رسوبات معلق و بستر در ايستگاه سيرا كرج با روش شبيه‌سازي مونت كارلو

برآورد ميزان رسوب حمل شده توسط جريان براي برنامه‌ريزي و ذخيره منابع آب مخازن سدها و تغييرات بستر رودخانه ها، مديريت آبخيز، حفاظت سواحل و محيط زيست حائز اهميت است. انتقال رسوب در رودخانه يك پديده ذاتا غيرقطعي و پيچيده مي‌باشد. دانش ناكامل در مورد فرآيند‌ها و داده‌ها، عدم‌قطعيت در برآورد انتقال رسوب را ايجاد مي‌كند. عدم‌قطعيت پارامترها، از جمله منابع اصلي عدم‌قطعيت در برآورد بار رسوبات معلق و بستر است. در اين مقاله از روش شبيه سازي مونت كارلو براي برآورد عدم‌قطعيت بار رسوبات معلق و بستر به علت عدم‌قطعيت در پارامترهاي مدل ماشين بردار پشتيبان (SVM) در حوضه سد كرج استفاده شده است. براي انتخاب متغيرهاي ورودي موثر در مدل SVM براي برآورد بار رسوبات معلق و بستر، از الگوريتم PMI استفاده شد. نتايج به كارگيري الگوريتم PMI نشان مي دهد كه تنها متغير موثر در برآورد بار رسوبات معلق و بستر، دبي جريان در زمان حال است. نتايج نشان مي‌دهد كه عدم‌قطعيت در برآورد بار رسوب معلق با مدل SVM براي داده هاي آموزش، آزمون و كل داده ها به ترتيب برابر با 12.8، 17 و 13.5 درصد است. همچنين عدم‌قطعيت در برآورد بار رسوب بستر با مدل SVM براي داده هاي آموزش، آزمون و كل داده ها به ترتيب برابر با 23.5، 36.8 و 27.2 درصد است. بنابراين عدم‌قطعيت در برآورد بار رسوب بستر با مدل SVM بيشتر از عدم‌قطعيت در برآورد بار رسوب معلق است. به كارگيري روش هاي بهينه سازي مي تواند براي برآورد دقيق مقادير پارامترها و كاهش عدم قطعيت در برآورد بار رسوبات معلق و بستر مفيد باشد.