تأثير تدريس به روش آزمايشگاهي بر يادگيري مفاهيم زيست شناسي و مقايسه بين دانش آموزان دختر و پسر

هدف از پژوهش حاضر بررسي ميزان تأثير تدريس به روش آزمايشگاه بر يادگيري مفاهيم زيست شناسي است. جامعه آماري، كليه دانش آموزان پسر و دختر پايه هفتم سال تحصيلي 96-95 شهرستان دامغان بود. نمونه آماري شامل 4 كلاس 28 نفري و به صورت تصادفي از هر گروه پسران و دختران يك كلاس به عنوان گروه آزمايش و كلاس ديگر به عنوان گروه گواه انتخاب شد. روش پژوهش، شبه آزمايشي و ابزار پژوهش، آزمون محقق ساخته 10 سوالي بود. روايي صوري و محتوايي سوالات پژوهش با اعمال نظر دست اندركارن علوم زيستي بررسي شد. طرح پژوهش به صورت پيش آزمون-پس آزمون و براي گروه آزمايش از تدريس به روش آزمايش و براي گروه گواه از تدريس به روش سخنراني استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس انجام شد. نتايج نشان داد دانش آموزان گروه آزمايش در مقايسه با گواه به طور معنا داري نمره بالاتري كسب كردند و همچنين مشخص شد كه پسران نسبت به دختران نمره بالاتري را كسب نمودند اما تفاوت معنادار نبود و اثر تعاملي وجود نداشت؛ يعني جنسيت تاثير زيادي در يادگيري نداشته است.

no abstract