تأثير پرورش توام ماهي و ميگو برعملكرد توليد و مديريت بهداشتي استخر پرورش ميگو

در حال حاضر پرورش ميگو با وجود بيماري در اغلب كشورها، با پيشگيري و كنترل بيماري از طريق مديريت بهداشتي و بكارگيري روش‌هاي نوين پرورش در حال انجام است. عموماً محيط پرورش ميگو به خصوص درسيستم هاي متراكم، محيطي غني از مواد مغذي مي‌باشد كه اين محيط براي رشد و تكثير انواع عوامل بيماريزا بخصوص باكتري ها بسيار مساعد مي باشد .برخي مطالعات نشان داده‌اند كه پرورش توام ميگو با برخي گونه‌هاي ماهي مي‌تواند به عنوان يك راهكار ساده وكارآ براي بهبود محيط پرورش و جلوگيري از بروز بيماري‌ها درمزارع پرورش ميگو مطرح باشد. در همين راستا محققين موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور تا كنون دو پروژه تحقيقاتي تحت عناوين: "بررسي امكان پرورش توام خامه ماهي و ميگوي سفيد هندي" و " بررسي امكان پرورش توام ميگوي سفيدغربي[1]و ماهي كفال خاكستري[2]در استخرهاي خاكي پرورش ميگوي سايت گواتر، استان سيستان وبلوچستان"به ترتيب در پژوهشكده اكولوژي خليج فارس (بندرعباس) و مركز تحقيقات شيلاتي چابهار انجام داده اند كه هر دو مورد حاكي از تأثير مثبت گونه‌هاي ماهي بر اكوسيستم استخر و بهبود شرايط محيطي و عملكرد توليد ميگو مي باشد. نتايج هر دو تحقيق نشان مي دهدكه پرورش توام ميگو و ماهي در استخرهاي خاكي با در نظر گرفتن نسبت مناسب ذخيره سازي ميگو و ماهي، امكانپذير بوده وعلاوه بر بهبود شرايط بهداشتي و محيطي استخر، موجب افزايش توليد محصول ميگو مي‌شود.

no abstract