تكثير و پرورش ميگو در ايران و چشم انداز آينده صنعت

صنعت آبزي‌پروري به يكي از مهمترين بخش‌هاي توليد غذا و تأمين پروتئين و ايجاد امنيت غذايي مورد نياز جامعه تبديل شده است. صنعت تكثير و پرورش ميگو از اواخر دهه60 در ايران آغاز گرديد و طي سه دهه اخير همزمان با رشد و توسعه اين حرفه در عرصه جهاني از توسعه چشمگيري برخوردار بوده است. وجود اراضي ساحلي مستعدپرورش ميگو در جنوب و شمال كشور و قيمت مناسب ميگوي پرورشي در بازار جهاني و مزيت هاي نسبي باعث شده تا توجه مسئولين و مقامات كشور را به توسعه اين حرفه همگام با توسعه جهاني جلب نمايد.در ابتداء تكثير و پرورش ميگو با گونه هايي نظير ميگوي ببري سياه، ميگوي ببري سبز، ميگوي سفيد هندي آغاز گرديد، وليكن از سال 1383 به بعد، جهت افزايش ميزان بهره وري و بواسطه توجيه اقتصادي بيشتر توليد، سياست سازمان شيلات ايران بر تغيير گونه پرورشي به ميگوي پا سفيد غربي قرار گرفت. در سال 2017 طبق آمار سازمان خواربار جهاني- فائو ايران موفق به كسب رتبه چهاردهم توليد كنندگان ميگو در جهان را داراست و در سال 1397 موفق به توليد بيش از 47859 تن ميگوي پرورشي پاسفيد غربي گرديد. يكي ديگر از مباحث بسيار مهم و مورد توجه در صنعت آبزي پروري دنيا و كشور، موضوع امنيت زيستي و اجراي دقيق دستورالعمل هاي بهداشتي و فني توليد ميگو مي باشد، كه به واسطه آن از بروز و شيوع بيماري خطرناك در كشور، منطقه و جهان پيشگيري نمود.

no abstract