شماره ركورد :
1210954
عنوان مقاله :
ارزيابي پارامترهاي فضايي- زماني- مكاني هنگام دويدن در بيماران مرد مبتلا به كف پاي صاف
عنوان به زبان ديگر :
A Study to Evaluate Spatial, Temporal, Distance Running Parameters in man Patients of Flat foot
پديد آورندگان :
جهاني، محمدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان - دانشكده علوم انساني، همدان، ايران , جلالوند، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان - دانشكده علوم انساني، همدان، ايران
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
25
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
35
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
كف پاي صاف , دويدن , پارامترهاي فضايي - زماني - مكاني
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: پارامترهاي كينماتيكي حالت‌هاي متفاوت پا هنگام دويدن ناشناخته اند، لذا هدف از اين مطالعه بررسي پارامترهاي فضايي- زماني- مكاني هنگام دويدن در بيماران مرد مبتلا به كف پاي صاف است . مواد و روش ها: آزمودني‌ها 12 نفر مرد سالم و 12 نفر مرد بيمار مبتلا به كف پاي صاف بودند كه بر اساس ميزان شاخص نرمالايز شده ناوي به 2 گروه سالم و بيمار تقسيم شدند. براي ارزيابي پارامترهاي فضايي- زماني- مكاني از سيستم تحليل حركتي Vicon شامل 4 دوربين‌ پرسرعت مادون قرمز سري T با فركانس نمونه برداري 200 هرتز استفاده گرديد. پارامترهاي فضايي- زماني-مكاني دويدن شامل تعداد گام‌ها در دقيقه، سرعت دويدن، زمان حمايت تك گانه پا، طول گام، طول قدم، زمان قدم و سرعت دويدن نرمال شده بودند. براي پردازش اين پارامترها از نرم افزار Vicon Nexus 1.8.5 استفاده گرديد. از روش آماري t مستقل در نرم افزار SPSS 24 و p ≤ 0/05 استفاده شد . يافته ها: تفاوت معني داري در تمام پارامترهاي فضايي- زماني- مكاني بين افراد سالم با بيماران مبتلا به كف پاي صاف وجود ندارد (0/05≥P). افراد مبتلا به كف پاي صاف طول گام(0/035= P) و طول قدم (0/045= P) بيشتري دارند. نتيجه‌گيري: تغيير در پارامترهاي فضايي- زماني- مكاني افراد مبتلا به كف پاي صاف به دليل افزايش پلانتارفلكشن مچ پا، فلكشن زانو و ران در فاز استقرار مي‌تواند باشد. افزايش طول گام و قدم ممكن است يك مكانيسم جبراني در جهت پايداري راه رفتن و كاهش خطر سقوط در اين افراد باشد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: The aim of this study was to investigate the differences in temporospatial parameters of the male during running in patients with flat foot. Material and Methods: The subjects comprised 12 healthy men and 12 others suffering from flat feet disorder. They were divided into two experimental and control groups based on the normalized criterion of navicular. Vicon motion analysis systems (200 Hz) with four T-Series Cameras were used to measure the Spatial, Temporal, and Distance variables. The spatiotemporal parameters computed were cadence, Walking Speed, Single Support, Step Length, Stride Length, and normalized Speed. All analyses were done in Vicon Nexus 1.8.5. Independent t-test was used for data analysis by SPSS, version 24. The type one error was set at α < 0.05. Results: There were no significant differences in all temporospatial parameters between the healthy and flat foot groups (P>0.05). There was a significant increase in stride length (P=0.035) and step length (P=0.045) of flat foot group compared to a healthy group. Conclusion: Changes in temporospatial parameters of flat-foot subjects can be due to an increase in the ankle plantarflexion, knee flexion, and hip flexion in stance phase of running. Increasing the length of stride length and step length may be a compensatory mechanism for the stability of gait and reducing the risk of falling in patients with flat foot.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
بيهق
فايل PDF :
8391364
لينک به اين مدرک :
بازگشت