مطالعه تغييرات بيان ژن در سرطان اوليه پروستات موش تحت تيمار گياه گزنه Urtica dioicaL

مقدمه: در پيشرفت سرطان پروستات نقش ژن‌هاي سركوبگر تومور به خوبي شناخته شده است. كاهش يا فقدان بيان اين ژن‌ها باعث گسترش تومور از طريق متاستاز به بافت‌هاي ديگر بدن مي‌شود. با توجه به اينكه گياه گزنه داراي اثرات ضد سرطاني مي‌باشد، پژوهش حاضر با هدف بررسي اثرات عصاره هيدروالكلي ساقه و ريشه گياه گزنه بر تغييرات بيان ژن‌هاي PTEN و MAGI2 و SMAD2 در تومور القا شده پروستات موش انجام شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، عصاره هيدروالكلي گياه گزنه با دستگاه سوكسله تهيه شد. موش‌ها بعد از تزريق ماده سرطاني DMBA به ترتيب با دوزهاي 75 و 250 ميلي‌گرم بركيلوگرم عصاره ساقه و ريشه گزنه به صورت زير جلدي طي 28 روز تيمار شدند. همچنين گروه كنترل (شاهد) هيچ ماده‌اي دريافت نكرد و به گروه شاهد آزمايشگاهي فقط عصاره تزريق شد. تغييرات بيان ژن‌هاي مورد نظر توسط Real time PCR مورد بررسي و نتايج، مورد آناليز آزمون آماري قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد كه بيان ژن PTEN در تيمار با عصاره ريشه دوز 250، نسبت به توموري روز 14 افزايش دارد. بيان ژن MAGI2 در تيمار با عصاره ريشه دوز 75، در روز 28 نسبت به توموري روز 28، افزايش داشته است. بررسي تغييرات ژن SMAD2 نشان داد كه بيان اين ژن در گروه تيمار با عصاره ريشه دوز 250، در روز 21 نسبت به توموري روز 21 افزايش داشته ‌است. بحث و نتيجه گيري: طبق بررسي‌هاي انجام شده روي ژن‌هاي PTEN، MAGI2 و SMAD2 مشخص گرديد كه غيرفعال شدن اين سه ژن بعنوان عامل خطر براي پيشرفت سرطان در نظر گرفته مي‌شود.