تأثير بلندمدت دريافت محلول عسل بر تعادل سايتوكايني Th1/Th2 در دانش‌آموختگان نظامي با علائم رواني بيش‌تمريني

مقدمه: فعاليت ورزشي در شرايط خاص مي‌تواند باعث ايجاد سندرم بيش‌تمريني شود كه با بروز يك پاسخ التهابي و ضدالتهابي توسط سايتوكاين‌ها در افراد همراه است. تعادل سايتوكاين‌هاي التهابي و ضدالتهابي مي‌تواند بيانگر قدرت سيستم ايمني در برابر عوامل بيماري‌زا باشد. هدف از پژوهش بررسي اثر 6 هفته محلول عسل بر تعادل اينترفرون‌گاما و اينترلوكين‌چهار بود. مواد و روش ها: اين پژوهش نيمه تجربي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با دو گروه دارونما و محلول عسل انجام شد. بدين منظور از ميان جامعه در دسترس شامل دانش‌آموختگان نظامي براي تائيد اوليه، تعداد70 نفر، با استفاده از پرسشنامه رواني بيش‌تمريني بررسي شدند و در نهايت با استفاده از نشانگرهاي خوني (كورتيزول و تستوسترون) بيش‌تمريني تعداد 38 نفر با دامنه سني (75/1 ±75/20) سال و شاخص توده بدني (kg/m2 7/1 ±4/19) انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه 19 نفره دارونما و محلول عسل تقسيم شدند. به‌ منظور سنجش سطوح سرمي اينترفرون‌گاما و اينترلوكين‌چهار، قبل و بعد از 6 هفته مصرف محلول عسل، ميزان 5 سي‌سي خون از وريد بازويي اشخاص گرفته و سطح سرمي آنها با روش الايزا اندازه گيري شد. يافته ها: تغييرات سطوح اين سايتوكاين‌ها با استفاده از آزمون تي مستقل در نرم‌افزار spss نسخه 22 بررسي شد. به دنبال مصرف محلول عسل، افزايش سطوح اينترفرون‌گاما و كاهش اينترلوكين‌چهار در مقايسه با گروه دارونما مشاهده شد، كه اين اختلاف معنادار بود (0.05 P). بحث و نتيجه گيري: مصرف 6 هفته محلول عسل تعادل سايتوكاين‌هاي اينترفرون‌گاما و اينترلوكين‌چهار را در جهت كاهش عوارض ناشي از بيش تمريني بر دستگاه ايمني پيش برد.