تحليل عوامل مؤثر بر طلاق عاطفي در زنان متأهل شهرستان تنكابن

نارضايتي از زندگي زناشويي، كاهش صميميت و فاصله‌گيري عاطفي زوجين به طلاق عاطفي منجر مي‌شود. اين مسئله يكي از آسيب‌هاي خانوادگي جامعه حاضر است كه خانواده‌ها به گونه‌اي مختلف با آن درگير بوده و درك و تفسير متفاوتي از آن دارند. لذا هدف پژوهش حاضر تحليل عوامل مؤثر بر طلاق عاطفي و راهبردهاي مواجه با آن به روش نظريه مبنايي در ميان زنان شهرستان تنكابن انجام شده است. با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند 21 نفر از زنان درگير طلاق عاطفي مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره شهرستان تنكابن انتخاب و با استفاده از مصاحبه عميق اطلاعات لازم گردآوري شد. داده‌ها طي سه مرحله كد‌گذاري و تحليل شده است. نتايج نشان مي‌دهد مقولاتي همچون بي‌توجهي مردان به زنان، بي‌مسئوليتي، خشونت، مشكلات ارتباطي و جنسي، عدم حضور مؤثر در منزل و نداشتن برنامه مناسب اوقات فراغت موجب بروز طلاق عاطفي شده و عواملي همچون شرايط خانوادگي و دخالت‌هاي خانواده‌ها و پايگاه اقتصادي‌ـ اجتماعي فرد، شغل، درآمد، مدت زمان ازدواج و سن زوجين موقع ازدواج باعث تشديد عوامل علّي مؤثر بر طلاق عاطفي مي‌شود. لذا راهبرد رهايي از اين وضعيت در دو سطح فردي و اجتماعي مطرح شده است.