افزايش قابليت اطمينان انساني از طريق شناسايي و ارزيابي احتمالي ريشه هاي بالفعل و بالقوه خطاهاي گروه هاي نگهداري شبكه هاي انتقال و فوق توزيع برق

زندگي انسان‌ها و اقتصاد يك كشور هر روزه به انرژي الكتريكي وابسته‌تر مي‌شود. وليكن حوادث يا خطاهاي رخ داده به علت عوامل مختلف در شبكه‌هاي برق مي‌تواند تأمين اين انرژي را با وقفه همراه سازد. يكي از اين عوامل، خطاي انساني در حين عمليات نگهداري است. نتايج مطالعه موردي انجام شده در شركت تعمير و نگهداري نشان داده است كه خطاي انساني حداقل حدود ۲۶ ميليارد ريال هزينه نگهداري برنامه ريزي نشده را افزايش داده است. بنابراين هدف از تحقيق حاضر، تجزيه و تحليل قابليت اطمينان انساني گروه‌هاي نگهداري و تعميرات در شبكه‌هاي انتقال و فوق توزيع برق جهت جلوگيري از تأثير مخرب خطاهاي انساني است. در گام نخست، شناسايي عوامل به وجود آورنده خطاي انساني به طور كامل و جامع است كه مطالعات محدودي در اين زمينه تاكنون انجام شده است. لذا در اين مقاله، ريشه‌هاي بالفعل و بالقوه از جنبه‌هاي مختلف نظير سازمان، حالت‌هاي روحي فرد، نظارت و غيره در چارچوب روش تجزيه و تحليل عوامل انساني و طبقه بندي سيستم شناسايي و پيش بيني مي‌شوند. سپس، روشي براي تخمين احتمال تاثير ريشه‌ها بر روي پرسنل ارايه مي‌گردد كه با استفاده از نتايج آن، اولويت بندي اقدامات كنترلي و اصلاحي لازم جهت كاهش خطاهاي انساني انجام مي‌شود. درنهايت، مطالعه موردي روش پيشنهادي بر روي گروه‌هاي نگهداري انتقال و فوق توزيع فارس انجام شده است.