بررسي اثربخشي تمرينات آرام‌سازي عضلاني در كاهش استرس، اضطراب و افسردگي سالمندان مبتلا به ديابت نوع دو تحت پوشش مراكز خدمات جامع سلامت حاشيه شهر اصفهان در سال 1398

زمينه و اهداف: ديابت از شايع‌ترين بيماري‌هاي متابوليك و مزمن در سالمندان است كه از مهم‌ترين عوارض ناشي از آن بيماري‌هاي رواني از جمله استرس، اضطراب و افسردگي هست. برخي مداخلات غيردارويي مانند تمرينات آرام‌سازي عضلاني منجر به كاهش اين عوامل مي‌شود. پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي تمرينات آرام‌سازي عضلاني در كاهش استرس، اضطراب و افسردگي در سالمندان مبتلا به ديابت نوع دو انجام گرفت.   مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني به‌صورت پيش‌آزمون و پس‌آزمون با دو گروه آزمون و كنترل در مراكز حاشيه شهر اصفهان در سال 98 به روش مصاحبه حضوري انجام گرفت. 94 نفر سالمند سن 60 سال و بالاتر مبتلا به ديابت نوع دو كه با توجه به پاسخگويي به پرسشنامه DASS21 داراي استرس، اضطراب و افسردگي در محدوده خفيف تا متوسط بودند، وارد مطالعه و به‌صورت تصادفي ساده به دو گروه آزمون و شاهد تقسيم شدند. در گروه مداخله تمرينات آرام‌سازي به مدت 6 هفته و 2 بار در روز توسط سالمندان در منزل انجام گرديد.داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Stata14 و آزمون‌هاي آماري كاي اسكوئر و تي‌تست تجزيه‌ و تحليل شد. تمامي مراحل مطالعه حاضر طبق موازين اخلاقي اجرا شد.   يافته‌ها: در مرحله پس‌آزمون نمره استرس، اضطراب و افسردگي در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل كاهش يافته و نتايج نشان داد، مداخله آموزشي بر هر سه متغير تأثير معناداري داشته است.   نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد، آموزش آرام‌سازي عضلاني به‌عنوان يك روش مؤثر، راحت و كم هزينه در بهبود و پيشگيري از مشكلات روان‌شناختي سالمندان مبتلا به ديابت توصيه مي‌گردد.