شاخص هاي ارزيابي كشورها در مقابله با كرونا

با توجه به بياناتي كه امروزه براي ارزيابي كشورها در مقابله با ويروس كرونا شنيده مي شود لازم است حداقل شاخص هاي اين ارزشيابي مشخص گردد. بعضي از اين شاخص ها در اين مقاله مورد بحث قرار گرفته است. 1- كميت و كيفيت جمعيت: بزرگي و كوچكي جمعيت قطعا در بروز بيماري و مرگ ناشي از آن تاثير دارد. منظور از كيفيت ساختار جمعيت است كه گروه هاي مختلف سني را نشان مي دهد جامعه هر چه جوان تر باشد كمتر مبتلا و يا با مرگ كمتري همراه است. 2- ساختار اجتماعي، اقتصادي، و سياسي: با توجه به تجربه به دست آمده شايد بتوان اين مولفه را از تاثيرگذارترين عوامل در مقابله با پاندمي كرونا ذكر كرد. 3- انسجام و يك پارچگي مديريت: انسجام و يك پارچگي مديريت همراه با مردم محوري از شاخص هاي موثر است، كشورهايي كه از يك منبع دستور گرفته و اجرا كردند توفيق بيشتري پيدا كردند، چين و كشورهاي شرق و جنوب شرقي از اين گروه هستند ،كشورهاي حزبي و فاقد انسجام مثل انگليس و آمريكا از آن ضرر ديدند، در كشورمان اگرچه با تاخير اما رهبريت واحد و مديريت منسجم مناسبي پيدا شد و با مشاركت مردم حماسه آفريد. 4- ساختار بهداشتي درماني: از مولفه هاي قدرتمند است، هر چه پوشش كامل تري براي سلامت مردم وجود داشته باشد توفيق بيشتر مي شود، ايران و كشورهاي اسكانديناوي و جنوب شرق آسيا توفيق بيشتري نسبت به كشورهاي غربي داشتند. انگليس در اين جا يك اشتثناست زيرا شبكه قدرتمند مبتني بر سطح بندي خدمات و نظام ارجاع به دارد اما به دليل شاخص پرداخت هاي مالي كه بيشتر براي خدمات درماني تعريف شده است، نتوانست از آن سود ببرد. 5- امكانات بهداشتي درماني: اين شاخص زير مجموعه مديريت پوشش كامل مردم قرار گرفت، مصداق آن آمريكاست كه 2تا 3 برابر بسياري از كشورهاي شرقي و غربي نيروي انساني و تخت بيمارستاني و تجهيزات داشت اما به دليل ساختار اجتماعي اقتصادي نامناسب باري از مردم برداشته نشد. درگيري هاي نامناسب در فراهم آوري اين لوازم چهره غرب را بيشتر مخدوش كرد، كشورمان با وجود تحريم هاي قدرتمند آمريكا به دليل همت و زير ساخت هاي خوب از اين مرحله سربلند بيرون آمد. 6- دانش مقابله با ويروس كرونا: اين دانش خيلي زود جهاني شد و همه نظام هاي بهداشتي درماني از آن در لحظه بهره بردند اما دو دانش زيرساختي بسيار موثر، در بين كشورها تفاوت ايجاد كرد: اول دانش سلولي مولكولي و دوم علم ديجيتال. همه كشورهاي غربي و جنوب و شرق آسيا از اين دو علم بهره كافي بردند، ايران در علم سلولي مولكولي تا حدودي توفيق داشت اما در علم ديجيتال ضعيف و وابسته نشان داده، كه اميدواريم در آينده اين دو دانش مورد عنايت سياستگذاران و مديران قرار گيرد.