بازمهندسي فرهنگي نظام سياسي با رويكرد اسلامي

فاقد عنوان لاتين

رجوع به دين و ارزش‌هاي فرهنگي اصلي‌ترين و شايد تنها راهِ برون‌رفت از فضاي متشنج اجتماعِ بشر امروزي است. انسان براي تحليل محيط فرهنگي به درك صحيح از سطوح مختلف و تأثير متقابل لايه‌هاي فرهنگ بر يكديگر نياز دارد. شناخت مفاهيم، پيش‌فرض‌ها و مباني فكري كه منجربه صدور احكام و تشكيل يك نظام پيچيده ارزشي مي‌شود موجب بروز و ظهور رفتارهايي برآمده از آنها خواهد شد. رؤيت يك رفتار و نماد بايد «تحليل‌گر فرهنگي» را تا مباني و پيش‌فرض‌ها رهنمون شود. نگاه تطبيقي به دو رويكرد متفاوت «مادي و غربي» و «معنايي و اسلامي» به انسان، كمك شاياني به او خواهد كرد. شكي نيست كه مبادي فرهنگي اسلام، مطلوب انسان است اما بر انديشه‌ورزان حوزه و دانشگاه فرض است كه به استخراج اين معارف عميق و انضمامي و هنجاري‌كردن آن در اجتماع اهتمام ورزند. ترسيم فرهنگ مطلوب بايد از مبادي و اخبار و هست‌ها و نيست‌ها با رويكرد فلسفي شروع شود و به لايه «احكام و ارزش‌ها»، «بايدها و نبايدها» و «انشاي به هنجار و انضمام» نزديك شود و با ترسيم نظامِ منطقيِ برآمده از ذهن هندسي، با معماري دقيق براي احيا و گسترش اين مبادي با پشتوانه قانون و ضابطه (برآمده از شرع و عقل) اقدام كرد تا در سبك زندگي يك مسلمان شاهد «توازن رفتاري در راستاي احكام الهي» باشيم. اين نوشتار بر آن است كه به لايه‌هاي مختلف فرهنگ، تبيين مبادي و ارزش‌ها و نمودها با رويكرد اسلامي‌ـ‌ايراني، ايده‌پردازي، مدل‌سازي و رسيدن به مثال و شاخص در اين حوزه بپردازد و ساختاري نظام‌مند از فرهنگ مطلوب را ترسيم كند و مقدمات فعاليت‌هاي علمي ديگر را فراهم آورد.