رابطه علي همنوايي با همسالان و مديريت بدن با ميانجي گري وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مبتني بر موبايل در نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعي

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي رابطه علي همنوايي با همسالان و مديريت بدن با ميانجيگري وابستگي به شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر موبايل در نوجوانان مبتلا به اضطراب اجتماعي، انجام شد.  روش: جامعۀ آماري شامل كليه دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تهران بود كه در سال تحصيلي 99-1398 مشغول به تحصيل بودند كه از بين آن‌ها 251 نفر كه به اضطراب اجتماعي مبتلا بودند به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند و به پرسشنامه استاندارد اضطراب اجتماعي (2000)، پرسشنامه همنوايي (1372)، مقياس مديريت بدن (1393) و پرسشنامه اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر موبايل (1395) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش مدليابي معادلات ساختاري تحليل شدند و به منظور تعيين پايايي ابزار از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، رابطه مستقيم همنوايي با همسالان با اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر موبايل (B=0.030,p 0.01)، و رابطه اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر موبايل با مديريت بدن (B=0.028,p 0.01)،  معني دار بود. همچنين اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مبتني بر موبايل رابطه بين همنوايي با همسالان و مديريت بدن را به صورت كامل ميانجيگري كرد. نتيجه‌گيري: مي توان با آموزش به نوجوانان در زمينه استفاده صحيح از تلفن هوشمند و شبكه‌هاي اجتماعي از تأثير همنوايي با همسالان بر مديريت بدن كاست.