ارزيابي و اولويت‌بندي مدل‌هاي قيمت‌گذاري ايستا و پويا با استفاده از جريان‌هاي نقد در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري مشترك

هدف اين پژوهش، ارائه روشي براي ارزيابي و اولويت‌بندي مدل‌هاي قيمت‌گذاري ايستا و پويا بر مبناي جريان‌هاي نقد ورودي و خروجي در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري مشترك است. پژوهش حاضر با استفاده از متغير مقداري (جريان‌هاي نقد ورودي و خروجي در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري مشترك) از ميان مدل‌هاي مورد­بررسي در اين پژوهش در دو گروه مدل‌‌هاي قيمت‌گذاري ايستا (مدل قيمت‌گذاري دارايي‌هاي سرمايه‌اي، مدل سه­عاملي فاما و فرنچ، مدل چهار­عاملي كارهارت) و مدل‌هاي قيمت‌گذاري پويا (مدل قيمت‌گذاري دارايي‌هاي سرمايه‌اي مبتني بر مصرف، مدل شكل‌گيري عادت، مدل ريسك بلندمدت)، مدلي را كه توسط سرمايه‌گذاران به­منظور تصميم‌گيري در خصوص تخصيص سرمايه بيشتر مورد­استفاده قرار مي‌گيرد، مشخص كرده است. اين پژوهش با استفاده از اطلاعات صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري مشترك در بازار سرمايه ايران از ابتداي سال 1392 تا پايان سال 1397 و با اجراي رگرسيون حداقل مربعات معمولي به ارائه روش پرداخته است. بر اساس نتايج پژوهش در ميان مدل‌هاي قيمت‌گذاري مورد­بررسي، مدل قيمت‌گذاري دارايي‌هاي سرمايه‌اي (CAPM) رتبه نخست و مدل ريسك بلندمدت (LRR) رتبه آخر را به خود اختصاص داده‌اند.