ارتباط سبك رهبري مربيان با آمادگي رواني و اضطراب صفتي و حالتي بازيكنان هندباليست استان كرمانشاه

هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط سبك رهبري مربيان با آمادگي رواني و اضطراب صفتي و حالتي بازيكنان هندبال بود. روش پژوهش حاضر، توصيفي و از نوع مطالعات همبستگي بود. جامعۀ آماري اين پژوهش بازيكنان هندبال تيم هاي باشگاهي استان كرمانشاه در سال 1393 كه حداقل دو سال آخر تمرينات خود را با مربيگري مربي كنوني خود سپري كرده بودند، تشكيل دادند. نمونه آماري شامل 260 نفر بود كه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي ويژگي‌هاي فردي، پرسشنامۀ سبك رهبري مربيان در ورزش، پرسشنامۀ آمادگي رواني ورزشكاران و پرسشنامۀ اضطراب صفتي و حالتي اشپيل برگر استفاده شد. پس از اطمينان از توزيع طبيعي داده ها با استفاده از آزمون كلموگروفاسميرنوف، آزمون آماري استنباطي ضريب همبستگي پيرسون در سطح معناداري 0.05 p بكار گرفته شد. يافته ها نشان داد، بين سبك رهبري (بازخورد مثبت و رفتار دموكراتيك) با آمادگي رواني رابطۀ مستقيم معناداري وجود دارد. همچنين بين سبك رهبري دمكرات با اضطراب صفتي و كلي رابطۀ معكوس معنا داري وجود دارد، اما با اضطراب حالتي رابطه ندارد. يافتۀ ديگر اين پژوهش نشان داد كه بين سبك رهبري استبدادي و اضطراب حالتي و كلي رابطۀ مستقيم و معناداري وجود دارد و بين سبك رهبري استبدادي با اضطراب صفتي رابطه ايي يافت نشد. با توجه به نتايج تحقيق، به طور كلي مي‌توان سبك رهبري مربيان (رفتار دموكراتيك، رفتار استبدادي، بازخورد مثبت، تربيت و آموزش و حمايت اجتماعي) را به عنوان يك عامل تأثيرگذار بر آمادگي رواني و اضطراب ورزشكاران قلمداد كرد و پيشنهاد مي شود مربيان براي ايجاد آمادگي رواني و كاهش اضطراب به عامل سبك رهبري خود توجه نمايند.