مقايسه سلامت رواني زنان شركت كننده در ورزش همگاني و زنان غيرفعال

هدف اين پژوهش، مقايسۀ سلامت رواني زنان شركت كننده در ورزش همگاني با زنان غيرفعال شهر رشت بود. با استفاده از نمونه گيري تصادفي 100 نفر از زنان شركت كننده در ورزش همگاني و 100 نفر از زنان غيرفعال به عنوان نمونه آماري اين پژوهش انتخاب شدند. براي آزمون فرضيه هاي پژوهش با توجه به غيرطبيعي بودن داده ها از آزمون من ويتني و براي تعيين همبستگي بين متغيرها در دو گروه از آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه وضعيت سلامت جسماني زنان شركت كننده در ورزش همگاني بهتر از زنان غيرفعال است و زنان شركت كننده در ورزش همگاني اضطراب و اختلال خواب كمتري از زنان غيرفعال دارند. وضعيت كاركرد اجتماعي زنان شركت كننده در ورزش همگاني بهتر از زنان غيرفعال بود؛ افسردگي زنان شركت كننده در ورزش همگاني نيز كمتر از زنان غيرفعال است. همچنين بين سلامت رواني زنان شركت كننده در ورزش همگاني با مدت فعاليت ورزشي ارتباط معناداري وجود دارد. بنابراين مي توان بيان كرد كه وضعيت سلامت رواني زنان فعال در ورزش همگاني بهتر از زنان غير فعال است.