بررسي اثر مصرف حاد كافئين بر قدرت و استقامت عضلاني دوندگان زبده نيمه‌استقامت

كافئين يكي از پر مصرف ترين مواد نيروزاي مجاز در سراسر دنيا به شمار مي رود كه علي رغم ارزش غذايي اندك مورد توجه ورزشكاران رقابتي قرار گرفته است. هدف از تحقيق حاضر، بررسي اثر مصرف كافئين بر قدرت و استقامت عضلاني در دوندگان نيمه استقامت نخبه بود.به دليل كوچك بودن جامعۀ آماري براي نمونه‌گيري از روش هدفمند و در دسترس استفاده شد، كل جامعه آماري برابر14 دونده با ميانگين سن 0.40±23.32 سال، قد 1.12±178.17 سانتي متر، وزن 1.11±65.62 كيلوگرم و حداكثر اكسيژن مصرفي 2.44±62.32 ميلي‌ليتر در كيلوگرم بر دقيقه بودند كه داراي سابقه قهرماني استان و حضور در رقابت هاي قهرماني كشور بودند، انتخاب و به روش دوسوكور به دو گروه مكمل و دارونما تقسيم شدند. گروه مكمل، مقدار 6 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن كافئين و گروه دارونما به همين ميزان آرد برنج در كپسول هاي ژلاتيني دريافت كردند. در جلسۀ آزمون، شركت كننده ها به ترتيب آزمون يك تكرار بيشينه و 70 درصد يك تكرار بيشينه را براي سنجش قدرت و استقامت عضلاني در حركات پرس سينه و پرس پا اجرا كردند. براي بررسي تفاوت بين گروه ها از آزمون t  مستقل استفاده گرديد. نتايج تحليل آماري نشان داد كه ميانگين قدرت و استقامت عضلاني در گروه مكمل به‌طور معنا داري نسبت به گروه دارونما افزايش يافته است (0.05 ˂ P). بر اساس يافته ها به نظر مي رسد مصرف 6 ميلي گرم به ازاي هركيلوگرم وزن بدن كافئين، قدرت و استقامت عضلاني دوندگان نيمه استقامتي‌كار زبده را بهبود مي بخشد.