خلود دوزخيان در جهنم از منظر آيات و روايات: بررسي ديدگاه صدرالدين شيرازي

اعتقاد به «خلود دوزخيان در جهنم» مسئله‌اي است كه هم فيلسوفان، متكلمان، و انديشمندان مطرح كرده‌اند و هم در شرع مقدس مطرح شده است. خلود دوزخيان به معناي زيستن هميشگي آنان در دوزخ و عالم پس از مرگ است؛ بدين معنا كه برخي از آنان براي هميشه در جهنم‌اند و از نعمت‌هاي خدا محروم خواهند شد و پيوسته در رنج و عذاب به سر خواهند برد. پرسش اين پژوهش آن است كه: خلود دوزخيان در جهنم، از منظر آيات قرآن كريم به چه معنا است؟ و صدرالدين شيرازي چه تفسيري ذيل آيات مربوط به اين موضوع دارد؟ درباره خلود و دوام در عذاب، ايراداتي مطرح شده كه از جمله آنها مخالفت خلود در عذاب با رحمت واسعه الاهي، عدالت او و فطرت الاهي است. اين پژوهش با روش توصيفي‌تحليلي و بر اساس استدلال استنتاجي، خلود دوزخيان در آتش را از ديدگاه آيات و روايات بررسي مي‌كند و ضمن تبيين اين نظريه به تشريح نظريه ملاصدرا و تنقيح آن مي‌پردازد.