معماري اوريگامي ژاپن و ميزان تطبيق‌پذيري آن با معيارهاي زيبايي‌شناسي از منظر جمعي از نظريه‌پردازان و انديشمندان غربي

در واژه‌شناسي تخصصي، اوريگامي الگويي با ساختار ثابت است كه توسط سطوح صاف تاشده ايجاد شده است. امروزه هنر اوريگامي به‌عنوان الگوي هنري اصيل ژاپني به منبع الهام براي طراحان و محققين تبديل شده است. تعريف واژه‌شناسي تخصصي زيبايي، تكامل ويژگي‌ها، آواها و مفاهيم عقلاني است و در معناي وسيع‌تر به بررسي روش‌هاي ادراك محيط و موقعيت فرد در داخل فضا مي‌پردازد. مهم‌ترين عوامل در بررسي زيبايي‌شناسي، ناظر و موقعيت آن (گيرنده)، معماري يا اثر هنري (فرستنده) و محيط يا بستر طرح (رابط) است. چگونگي ارتباط ميان هنر اوريگامي ژاپن به عنوان پديده‌اي نوظهور در معماري و طراحي مدرن با مفاهيم زيبايي‌شناسي جهت بهبود ادراك اين ساختار، مسئله اين تحقيق است. هدف اين پژوهش بازشناسي انطباق‌پذيري معيارهاي زيبايي‌شناسي از منظر نظريه‌پردازان غربي با معماري اوريگامي به منظور ادراك بهتر اين الگو است. روش تحقيق اين نوشتار، استدلال منطقي در راستاي تطبيق معيارهاي زيبايي‌شناسي با نمونه بناهاي اوريگامي است كه نتايج آن با رويكرد كيفي مورد مطالعه و تحليل قرار گرفته است. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه شاخصه‌هاي زيبايي‌شناسي بر نمونه بناهاي اوريگامي قابل تطبيق است اما تطابق و تعميم‌پذيري معيارها به يك نسبت نمي‌باشد. بارزترين انطباق مربوط به دسته معيار كيفيت فضايي است. سپس به ترتيب دسته معيارهاي پيچيدگي و تنوع، تناسب و رابطه صحيح ميان اجزا و كليات و تناسب مدوله و پيمون در جايگاه بعدي قرار دارند. كم‌ترين انطباق مربوط به دسته معيار مقياس انساني است.