تحليل «هم‌‌آميزي‌حسي» در كنش زيباشناختي ساي تومبلي بر اساس آراي ژيل دلوز

پژوهش حاضر، به تحليل آثار ساي تومبلي با فرض بهره از هم آميزي حسي اختصاص دارد. هم آميزي حسي با اتكا به شرح دلوز از آن تعريف مي شود. تعريف دلوز از هم آميزي حسي با يك سري ايده ها و مفاهيم ديگر چون گوشت، بدن بدون اندام، بلوك احساس و منطق أحساس مرتبط است. دلوز دو نوع هم آميزيحسي را از هم جدا مي كند: يكي در مرحله گوشت (بدن زيسته و ديگري در مرحله شكل گيري بدن بدون اندام. در مرحله گوشت/ بدن زيسته، تحريك يك حس به پاسخ حس ديگري منجر مي شود. در مرحله بدن بدون اندام، مرحله اي كه همه اندام هاي بدن س طوحي از احساس محض براي انتقال و گذر از يكي به ديگري مي شود، همه حواس تحت فرمان احساس محض يك كاركرد مي يابد. در گروه اول و دوم آثار تومبلي، بيشتر هم آميزي حسي كلمه-رنگ با شنيداري-ديداري در مرحله گوشت با بدن زيسته روي مي دهد و در برخي آثار گروه دوم و سوم فعل ديدن در تركيب چشم، نور و رنگ لمس هم ميكند. تومبلي در اين گروه از آثار عاري از بازنمايي، احساس محض خود نسبت به موضوع اثر را نقاشي مي كند، احساس محض قوام بخش بلوك احساس است. بلوك احساس، آميزه اي از سنتز ادراك و اثر/ حال ها است و پويايي مكاني و زماني هنرمند حين خلق اثر را تعين مي بخشد. بدين ترتيب، همه حواس به آستانه ها، سطوح و درجه هاي شدت احساس محض بدل مي شوند.