اعتباريابي مقياس كوتاه شده‌ي علائم اختلال شخصيت مرزي در جامعه‌‌ي ايراني و كاربرد اين پرسشنامه در تشخيص و شدت علائم اختلال شخصيت مرزي

مقدمه: تشخيص اختلال شخصيت مرزي و شدت علائم آن همواره يكي از مشكلات روانشناسان باليني و روانپزشكان بوده كه با توجه به شيوع و اقدامات درماني براي مبتلايان به اين اختلال معضل بزرگي‌ است. هدف: هدف از پژوهش حاضر هنجاريابي و استاندارد سازي (مقياس كوتاه شده‌ي علائم اختلال شخصيت مرزي) براي جامعه‌‌ي ايراني به منظور استفاده تشخيصي براي شدت علائم اختلال شخصيت مرزي و تعيين پايايي و روايي آن‌ بود. روش: روش‌شناسي پژوهش حاضر كمي بود كه در قالب روش تحليل عاملي انجام گرفت. جامعه آماري را ۲۱۴ نفر از دانشجويان سال تحصيلي ۹۸-۱۳۹۷ دانشگاه كردستان و ۲۵ نفر از بيماران داراي اختلال شخصيت مرزي بستري از آذر تا بهمن سال ۱۳۹۷ در بيمارستان رواني قدس، به روش نمونه‌گيري در دسترس تشكيل دادند، كه به مقياس كوتاه شده‌ي علائم اختلال شخصيت مرزي (بوهاس و همكاران، ۲۰۰۷) پاسخ دادند. تحليل داده‌ها با محاسبه آلفاي كرونباخ و دو شيوه‌‌ي تحليل عامل تأييدي و اكتشافي توسط spss نسخه ۲۴ انجام شد. يافته‌ها: در تحليل عاملي اكتشافي سه عامل استخراج شد كه در مجموع اين سه عامل توانستند ۶۲٪ درصد از واريانس ۲۳ سؤال اين پرسشنامه را تبيين كنند. همساني دروني رده مقياس‌ها نيز با آلفاي كرونباخ ۹۶٪ و با روش بازآزمون مقدار ۷۳/۰ به دست آمد كه مطلوب است. ماتريس چرخش واريمكس نشان داد كه همه‌‌ي سؤالات قابل استفاده هستند. نتيجه‌گيري: مقياس كوتاه شده‌ي علائم اختلال شخصيت مرزي‌ مي‌تواند به عنوان يك ابزار معتبر در تحقيقات باليني و غير باليني براي تشخيص و شدت علائم اختلال شخصيت مرزي در جامعه‌‌ي ايراني مورد استفاده قرار‌ گيرد.