بررسي مقايسه‌اي ديپلماسي فرهنگي ايران و عربستان سعودي در آسياي مركزي

در نوشتار حاضر به مقايسۀ قدرت نرم و حضور فرهنگي ايران و عربستان سعودي در آسياي مركزي مي‌پردازيم و فعاليت‌هاي فرهنگي هر دو كشور در اين منطقه را پس از فروپاشي اتحاد شوروي مقايسه مي‌كنيم. در اين نوشتار به‌دنبال پاسخ اين پرسش هستيم كه «ديپلماسي فرهنگي ايران در آسياي مركزي در مقايسه با ديپلماسي فرهنگي عربستان سعودي در اين منطقه تا چه اندازه موفق بوده است؟» و مي‌كوشيم ديپلماسي و اقدام‌هاي فرهنگي اين دو كشور در آسياي مركزي و تضادهاي احتمالي اين اقدام‌هاي فرهنگي را بررسي كنيم. ضمن واكاوي مباني و هدف‌هاي اصلي ديپلماسي فرهنگي ايران و عربستان سعودي، قوت‌ها و ضعف‌هاي حضور فرهنگي اين دو كشور در منطقۀ آسياي مركزي و خسارت‌هاي حضور فرهنگي هر يك بر منافع ديگري را در عرصۀ اين بازي بزرگ و راهكارهاي بهبود كيفيت فعاليت‌هاي فرهنگي ايران در اين منطقه را بررسي مي‌كنيم. در اين نوشتار از روش توصيفي-تحليلي بهره مي‌گيريم و به اين پاسخ مي‌رسيم كه هر دو كشور ايران و عربستان سعودي در عرصۀ اقدام‌هاي فرهنگي در آسياي مركزي به موفقيت‌هايي رسيده‌اند، اما با توجه به اينكه ميزان سرمايه‌گذاري سعودي‌ها در اين منطقه در زمينه‌هاي مختلف و از جمله در بخش فرهنگي در سال‌هاي اخير به‌طور چشم‌گيري افزايش يافته است اين موضوع موجب رشد انديشه‌هاي وهابي و سلفي شده است؛ لازم است ايران هم ميزان توجه خود به منطقۀ آسياي مركزي كه با آن اشتراك‌هاي بيشتري در مقايسه با عربستان سعودي دارد، افزايش دهد تا در اين رقابت مهم منطقه‌اي عقب نماند.