ارائه استراتژي براي انسجام شش سيگما در مدل بلوغ قابليت نرم افزار

هدف: چالش‌ها همراه با تغييرات در طي ده سال اخير تأييدي بر اهميت استفاده از نرم‌افزار توسط كسب‌وكارها است، سازمان‌ها امروزه به هزينه و كيفيت نرم‌افزارها به‌طور متفاوتي مي‌نگرند. درحالي‌كه سازمان‌هاي IS به‌طور رسمي هزينه‌هاي مهندسي توسعه تكراري را كاهش مي‌دهند، ماهيت اساسي نرم‌افزار در يك محصول يا سرويس پيشنهادي در ارزيابي اهميت فرايندهاي توسعه است؛ بنابراين، سازمان‌ها در پي حداكثر‌سازي استفاده از هر ابزار در دسترس يا مدل‌ها براي افزايش كارايي و اثربخشي توسعه نرم‌افزار هستند. روش‌شناسي پژوهش: در اين پژوهش از متدولوژي شش سيگما كه بر بهبود فرايند و كاهش تغييرپذيري تمركز دارد استفاده شده است. در پروژه‌هاي شش سيگما از يكي از دو متدولوژي DMAIC و  DFSS‌استفاده مي‌شود. يافته‎ها: اگرچه دو نگرش مسلط در دسترس هستند، ولي آيا آن‌ها با هم مشاركت مي‌كنند. يكي از راه‌حل‌ها شامل مدل CMMI است كه به‌عنوان چهارچوبي براي بهبود روش‌ها و فرآيندها استفاده‌شده براي توسعه نرم‌افزار و يا توسعه و تحويل سرويس است. انتخاب ديگر به‌كارگيري برنامه شش سيگما براي بيان مسائل كيفيت و رضايت مشتري است. الزامي است كه درك كنيم آيا اين نگرش‌ها براي استفاده يكپارچه سازگار هستند يا بايد به‌طور مستقل از هم استفاده شوند. اصالت/ارزش افزوده علمي: اين مقاله به بررسي مسائل و روش‌هاي انسجام اين دو متدولوژي مي‌پردازد و تاكتيك‌ها و استراتژي‌هاي انسجام آن‌ها را بررسي مي‌كند.