امكان‌سنجي و پياده‌سازي مديريت يكپارچه سواحل غرب استان مازندران بر اساس معيار ICZM

هدف: ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺎﺣﻠﯽ كه هدف اين مطالعه است، به‌عنوان اصلي‌ترين روش ﻧﺠﺎت ﺳﻮاﺣﻞ از آشفتگي‌هاي زيست‌محيطي شناخته‌شده و ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎري در ﺟﻬﺎن از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻬﯿﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ اﯾﻦ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ، در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺗﻮازن ﺑﺨﺸﯿﺪن ﻧﯿﺎز اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﺧـﺪﻣﺎت ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺑﺎ توان‌ها و آستانه‌هاي ﻃﺒﯿﻌﯽ اﯾﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻫﺴﺘﻨﺪ. هدف اصلي اين مقاله، شناخت وضعيت موجود آلودگي در مناطق مختلف ساحلي استان مازندران و پهنه‌بندي مناطق ازنظر آلودگي‌هاي زيست‌محيطي مي‌باشد. روش‌شناسي پژوهش: در اين مقاله، ما ابتدا به چارچوب مفهومي مديريت يكپارچه مناطق ساحلي پرداخته و نمونه‌هاي موفق اجراي آن در كشورهاي مختلف را مطالعه و از جنبه‌هاي مختلف مقايسه مي‌كنيم. سپس در راستاي اجراي اين طرح در سواحل غرب استان مازندران، به بخش مطالعات مربوط به آلودگي‌هاي محيط‌زيست مي‌پردازيم. يافته‎ها: يافته‌هاي مقاله نشان مي‌دهد كه در مديريت سواحل، بايد همه فرايندهاي فيزيكي، بوم‌شناختي، اجتماعي و اقتصادي را كه در سواحل و دريا تأثير متقابل دارند، شناسايي و ميان كاربران مختلف در سطوح محلي، ملي، منطقه‌اي و بين‌المللي هماهنگي ايجاد كند. همچنين اجراي موفقيت‌آميز مديريت يكپارچه سواحل، نيازمند توجه بيشتر به شرايط اجتماعي و اقتصادي كشورهاي حاشيه درياي خزر است. اصالت/ارزش‌افزوده علمي: در اين مقاله مشخصات سواحل غرب استان مازندران را با تكيه‌بر اكوسيستم‌هاي مهم مطالعه كرده و پارامترهايي چون آلاينده‌هاي صنعتي، جنس خاك، پوشش گياهي (دريا و خشكي)، حيات‌وحش، زمين‌شناسي، مباحث دريايي (نوسان آب، خصوصيات موج و...) و مباحث مرتبط به آن را مورد تجزيه‌وتحليل قرار مي‌دهيم. سرانجام در جهت امكان پياده‌سازي الگوي مديريت يكپارچه مناطق ساحلي در سواحل غرب استان مازندران، ازنقطه‌نظر آلودگي‌هاي زيست‌محيطي، به تحقيق بر روي ميزان توزيع آلاينده‌هاي صنعتي در كاربري اراضي سواحل اين محدوده تا شعاع سه كيلومتري درياي خزر مي‌پردازيم.