اولويت‌بندي الزامات مديريت تحول علوم انساني مبتني بر مديريت راهبردي اسلامي و ايراني

Prioritizing the Requirements for the Transformation Management in the Humanities Based on the Islamic-Iranian Strategic Management

«علوم انساني اسلامي» تركيبي است كه براي توليد دانش علوم انساني از منابع ديني و گزاره‌هاي ارزشي به‌كار مي‌رود؛ اين واژه موافقين و مخالفيني دارد. عده‌اي با تكيه بر اينكه شناخت انسان به‌عنوان محورِ اين علوم از وحي و قرآن نه ميّسر كه لازم است، بر راهبريِ توليد اين علوم تأكيد دارند. در نقطه مقابل گروهي نيز با ارائه نظريه بي‌طرفي علم و ناممكن‌بودنِ فرضيه‌سازي از گزاره‌هاي ارزشي، با علوم انساني اسلامي مخالف‌اند. اما حقيقت آن است كه علوم انساني با ارائه مباحث مختلفي پيرامون موضوعات و مسائل مرتبط با انسان و ساحت‌هاي وجودي او چون: مبدأ آفرينش، مسير و مقصد، فرجام جهان و نظاير آن‌ها، اصول اساسي حكمراني و ارزش‌هاي جوامع را تعيين مي‌كنند. به همين علت اگر اين علوم بر مباني سكولاريستي پايه‌گذاري شود، خروجي بسيار متفاوتي با مباني ديني و ارزشي خواهد داشت. از سوي ديگر بحثي كه غالباً در كنار «الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت» مطرح مي‌شود، مديريت تحول علوم انساني و حركت به‌سمت توليد علوم انساني اسلامي است. الگوهاي متفاوتي براي تحول ارائه شده است كه عمدتاً الگوهاي كلان و مفهومي هستند؛ و از منظر راهبردي به مدلي عملياتي و دقيق براي اجراي طرح تحول نياز است. لذا مقاله حاضر با بررسي موضوع علوم انساني اسلامي با تأكيد بر فرض‌هاي بنيادينِ مدل «مديريت راهبردي موعودگرا» (كه يك مدل مديريت راهبردي اسلامي و ايراني است)، به شناسايي و اولويت‌بندي الزامات مديريت تحول علوم انساني پرداخته است.

Islamic Humanities’ is a compound term used for producing knowledge of the humanities from the religious sources and value propositions; it has both opponents and proponents. Relying on the fact that the knowing human as the centerpiece of the Islamic humanities using revelation and the Qur'an is not only possible but also necessary, some emphasize the steering power of producing them. On the contrary, presenting the theory of neutral nature of science and the impossibility of hypothesizing value propositions, some are opposed to Islamic humanities, but the truth is that the humanities determine the basic principles of the ruling and values of communities by offering a variety of discussions on the issues related to human and his existential realms such as, the origin of life, the route and destination, the end of the world, and so forth. Thus if the humanities are founded on the principles of secularism, their output will be very different from the religious foundations and value principles. On the other hand, the problem that is posed along with "the Islamic-Iranian model of progress", is a transformation management in the humanities, and a move to produce the Islamic humanities. Different patterns for transformation have been presented which are mainly macro and conceptual ones; from a strategic perspective, a precise and operational model is needed for the implementation of this transformation. Thus studying the issue of the Islamic humanities, and emphasizing the fundamental assumptions of the model of "a messianic strategic management" (which is a model of an Islamic-Iranian strategic management), the present paper seeks to identify and prioritize the requirements for the transformation management in the humanities