عنوان مقاله :
بررسي ميزان مواجهه شغلي رانندگان كمباين با ذرات قابل استنشاق هوابرد
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of Occupational Exposure to Respirable Dust in Combine Drivers
پديد آورندگان :
جوادي كهريز، اسماعيل دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده بهداشت، ساري، ايران , گرگاني، محسن دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده بهداشت، ساري، ايران , جليليان، جعفر دانشگاه علوم پزشكي مازندران - دانشكده داروسازي، ساري، ايران
كليدواژه :
ذرات قابل استنشاق , مواجهه شغلي , راننده كمباين , گردو غبار كشاورزي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: شاغلين حرفه كشاورزي با عوامل زيان آور متعددي در تماس ميباشند. رانندگان ماشينهاي كشاورزي همچون تراكتور و كمباين از جمله كارگراني هستند كه با آلايندههاي مضري همچون ذرات معلق در تماس ميباشند كه طيف وسيعي از بيماريها را موجب ميگردد. هدف اين مطالعه بررسي ميزان مواجهه رانندگان كمباين با ذرات قابل استنشاق هوابرد ميباشد.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي 44 نفر از رانندگان كمباين مزارع اطراف شهرستان شاهيندژ وارد مطالعه شده و نمونهبرداري از هواي منطقه تنفسي آنها و محيط اطراف طبق متد NIOSH0600 صورت گرفت. نرم افزار SPSS نسخه 16 و از آزمونهاي T-Test و Partial Correlation جهت آناليز آماري دادهها استفاده شد.
يافته ها: ميانگين غلظت ذرات PM4 فردي و محيطي به ترتيب برابر 22680 و g/m3µ 8/521 بود. غلظت ذرات PM4 در كمباينهاي بدون كابين 63 درصد بيشتر از كمباينهاي كابيندار بود و همچنين براي PM2.5 و PM1 به ترتيب برابر 63/5 درصد و 37/7 درصد بوده است. ارتباط معناداري بين دما و غلظت ذرات PM4، PM2.5 و PM1 وجود داشت و همچنين ميان غلظت اين ذرات با يكديگر نيز همبستگي بالايي ديده شد.
نتيجه گيري: ميزان مواجهه رانندگان با ذرات معلق بالاتر از حد مجاز بوده كه نيازمند بهبود شرايط ميباشد. از جمله روشهاي كنترلي بسيار مؤثر ميتوان به بهبود كابينها و تعبيه سيستمهاي تهويهاي، اشاره كرد. پيشنهاد ميگردد محققين اهداف مطالعه خود را معطوف به تعيين تركيب شيميايي ذرات كرده و به بررسي ماركرهاي بيولوژيكي در خون و ادرار رانندگان مواجهه يافته با آلايندههاي ذرهاي بپردازند.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Agricultural workers are expose to various hazardous particles. Tractor and Combine drivers’ exposure to particulate matters causes vast types of diseases. This study aimed to evaluate combine driver’s exposure to respirable dust.
Materials and Methods: In this descriptive-analytical study, 44 Combine drivers in Shahindej city and its surrounding agricultural fields, were included. The air sampling from breathing zone of drivers was taken applying NIOSH0600 method. statistical analysis was performed using SPSS16 with t-test and Partial Correlation.
Results: The mean concentration of personal and environmental PM4 was 22680 and 521.8 µg/m3 respectively. PM4 level in non-cabin combines was 63% higher than cabined machines, which was 63.5% and 37.7% for PM2.5 and PM1 respectively. Significant relations were found between PM4, PM2.5 and PM1 with each other. High correlation was exists between temperature and mentioned PMs.
Conclusion: Drivers’ exposure to particulate matter was higher than permissible exposure limits and required improvement. As a controlling method, upgrading of machine cabins and implementation of ventilation system could be suggested. It’s suggested that the future researchers adjust their objectives to chemical characterizing of PMs and evaluation of biomarkers of particulate matter in exposed workers’ blood and urine samples.