تبيين «قرابت» به‌مثابه «اعتبارِ محوري» در مديريت اسلامي

Explanation of Qerabat as pivotal Etebar in Islamic management

مسئله پژوهش حاضر از تدقيق در اثرات فروكاهش مباني انسان‌شناسي، هستي‌شناسي و معرفت‌شناسي در تئوري سازمان و مديريت غربي نشئت مي‌گيرد. بر اين اساس، با رهگيري اين فروكاهش در مباني، نشان داده مي‌شود كه «رقابت» به‌عنوان داعيِ اصلي و اعتبارِ محوري در ديدگاه‌هاي سه‌گانه مدرن، نمادين تفسيري و پست‌مدرن مطرح است. در ادامه با رويكرد موضوع‌شناسيِ فلسفي، و با استفاده از روش‌هاي متناسب با ساحاتِ گوناگون تحقيق در حوزه اعتباريات و شيوه تحليل مضمون، به شناسايي و معرفي قرابت به‌مثابه اعتبار محوري در مديريت اسلامي پرداخته مي‌شود. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه در انديشه اسلامي، كمال حقيقي، قرب به خداي متعال است كه از مسير ولايت‌پذيري انسان كامل محقق مي‌شود و در ظاهرِ اين قرب، هسته اصليِ تعاملاتِ اجتماعي بر محور قرابت خانوادگي است. با كشف اعتبار «قرابت» به‌عنوان اعتبارِ محوري، در ساحت ساخت يكي از نمونه‌هاي منتج از محوريت قرابت تفريع خواهد شد و در ساحت تغيير به تبيين اثرات آن در طرح سازمان و با سه مؤلفه پيچيدگي، رسميت و تمركز پرداخته خواهد شد.

The question of this study comes from scrutiny on the effects of reducing anthropological, ontological and epistemological foundations in the Western’s organization theory and management theory. Accordingly, by tracking this reduction of foundations, it is shown that the “competition” is the main incentive and pivotal Etebar in the field of organization and in the tripartite modern, symbolic and postmodern perspective. Then, by “ontological subjectology” approach and using a variety of research methods appropriate with one of the aspects of Etebariat area and using thematic analysis technique, “Qerabat” is identified and then is introduced as the pivotal Etebar in the Islamic management. The results show that in the Islamic thought, the perfection is nearness to God Almighty, the nearness in the core depends on subordination of the Imamate and in the appearance depends on sketching social interaction on the characteristics of the family relationship. With the discovery of “Qerabat” as the pivotal Etebar, “unconditional bounty” is derived as one of the leading examples of the pivotal role of “Qerabat” in the building aspect of Etebariat methodology. Its affects on the organization plan is investigated by the three components of complexity, focus and formality in the change aspect of Etebariat methodology.