الگوي تاريخ‌پژوهي مبتني بر آيات و روايات و اصول كلامي اماميه: چيستي، چرايي، چگونگي

The pattern of historiography based on Quranic verses, narra-tions and Imamites' theological principles (meaning, why and how)

امروزه بحث تاريخ فكر به يكي از دغدغه‌هاي محققان تبديل‌ شده و رويكرد غالب نگرش فلسفي در فضاي دانشگاهي درباره باور امامت‌شناختي، تاريخي است و كمتر منازعات كلامي را برمي‌تابند. به عبارت ديگر دنياي مدرن، بيشتر تمايل دارد ماهيت تشيع را با رويكرد تاريخي بشناسد. ازاين‌رو براي اثبات اصالت تاريخي يك باور امامتي، نخستين ادوار تاريخي شيعه از مهم‌ترين بخش‌هاي شناخت و تحليل اين مكتب به شمار مي‌آيد. در طول تاريخ، قدرت حاكم و گفتمان غالب، متعلق به پيروان مكتب خلفا بوده و لذا شواهد پرشماري وجود دارد كه تاريخ‌نگاري در منابع اوليه، تحت تأثير باورهاي كلامي و تعلقات سياسي و قومي مورخان سني‌مذهب بوده است. ازاين‌رو در نقل گزارش‌هاي تاريخي بين عامه و خاصه و گاه بين خود عامه با اختلاف در محتوا روبه‌روييم. نكته مهم آن است كه اين اختلاف‌ها در محتوا، مستندي براي باورهاي غلط مي‌شود و يا باورهاي غلط را ايجاد مي‌كند. از سوي ديگر نقل نادرست گزارش تاريخي، شواهد موجود تاريخ بر باورهاي كلامي را از بين مي‌برد و سبب ايجاد شبهات كلامي با پوشش تاريخي مي‌شود. بنابراين بايد روش و الگويي ارائه داد تا با گردآوري گزارش‌هاي تاريخي قرآن و سنت به عنوان متقن‌ترين و قطعي‌ترين تاريخ مكتوب وحياني و با تكيه بر باورهاي كلامي شيعه و مطالعات تطبيقي ميان منابع تاريخي و رمزگشايي از گفتمان غالب، به تاريخ قطعي دست‌ يابيم؛ تاريخي كه اصالت تاريخي باور اماميه را از ميان نخستين ادوار به اثبات رساند و مبين باورهاي شيعي باشد. به چنين پژوهشي «تاريخ‌پژوهي مبتني بر آيات و روايات و اصول كلامي اماميه» گفته مي‌شود كه بازگوكننده تاريخ درخور اعتماد و اتكايي است و بررسي آن گوياي شواهدي بر باورهاي كلامي شيعي است و مطالعه‌اش حاوي استخراج مستندات باورهاي كلامي اماميه و تحليلش مبيّن باورهاست. همچنين اين تاريخ قطعي، به‌خودي‌خود منبعي براي باورسازي به صورت مستقل خواهد بود. اين مقاله به دنبال پاسخ به چيستي، چرايي و چگونگي «الگوي تاريخ‌پژوهي مبتني بر آيات و روايات و اصول كلامي اماميه» است.

Nowadays, the discussion of thought history has become one of the concerns of researchers and the dominant philosophical attitude in the academic world is about the belief in cognitive, historical, and less verbal conflicts. In other words, the modern world is more inclined to recognize the nature of Shiite with a historical approach. Therefore, in order to prove the historicity of the belief in Imati, the first historical Shiite period is considered as one of the most important parts of the knowledge and analysis of this school. Throughout history, dominant power and dominant discourse belonged to followers of the caliphs' school, and therefore there are numerous evidence that historiography in the early sources has been influenced by verbal beliefs and ethnic and political affiliations of Sunni historians. Therefore, we encounter differences in the content of the historical and public history reports, sometimes between the public. The important point is that these differences in content are documentary for false beliefs or false beliefs. On the other hand, misrepresentation of the historical report eliminates the existing evidence of history on verbal beliefs and provokes verbal doubts with historical cover. This treatise seeks to answer what is, why and how "the pattern of history is a research based on verses, narrations and theological principles of the Imam". Why the need for this pattern has been stated in the story and in what it should be said that this history is a reliable and reliant history that its examination reveals evidence of the Shi'i theological beliefs and its study contains the extraction of the documents of the Imāmhi's verbal beliefs and its analysis. Beliefs Also, this definitive history will never be a source of believing independently. In this template it should be stated that by compiling the historical reports of the Qur'an and Sunnah as the most reliable and definitive written record of the revelation and relying on the Shi'i theological beliefs and comparative studies between historical sources and the decoding of the dominant discourse, to the definitive date We find that historical authenticity proves the belief of the Imam from the first period and reflects Shiite beliefs.