ارزيابي ارتباط بين خشك‌سالي هواشناسي و پوشش گياهي زمين‌هاي ديم در استان لرستان

تأثيرپذيري پوشش گياهي از خشك‌سالي هواشناسي و ارتباط آن‌ها با هم در استان لرستان با كاربرد شاخص خشك‌سالي هواشناسي (بارش بمعيار) براي 28 ايستگاه باران‌سنجي در سال هاي 1366-1396 بررسي شد. با كاربرد روش سنجش‌ازدور و سنجنده ي موديس شاخص اختلاف بهنجارشده‌ي پوشش گياهي در سال هاي 2000-2017 استخراج، و شاخص وضعيت پوشش گياهي محاسبه شد. با كاربرد نتيجه‌هاي شاخص بارش بمعيار، سال هاي خشك، بهنجار، و مرطوب محاسبه و سال شاخص براي آن‌ها انتخاب شد. همبستگي بين بارش بمعيار و وضعيت پوشش گياهي با وايازي خطي بررسي‌شد. نتيجه‌ها نشان داد كه بيش‌ترين ضريب همبستگي پيرسون ميان وضعيت پوشش گياهي اسفند با بارش بمعيار آبان براي دوره‌ي 9 ماهه است (0/64)، و مقدار ضريب همبستگي ميان وايازي خطي شش‌متغيره بين شش ماه بارش بمعيار با وضعيت پوشش گياهي خرداد 0/7 به‌دست آمد. نتيجه‌هاي وايازي خطي چندمتغيره نشان داد كه بارش بمعيار در بازه ي زماني 9 و12 ماهه با وضعيت پوشش گياهي همبستگي معناداري در تراز 5% دارد. براي بررسي تطابق رده‌ هاي خشك‌سالي شاخص بارش بمعيار با وضعيت پوشش گياهي چهارچوب درهمي به‌كار برده شد. نتيجه‌ها نشان داد كه بيش‌ترين تطابق وضعيت پوشش گياهي با شاخص بارش بمعيار در رده‌ي خشك‌سالي متوسط است. به‌طور كلي نتيجه‌ها نشان‌دهنده‌ي تاخير زماني نه‌ماهه‌ي خشك‌سالي هواشناسي با خشك‌سالي ماهواره‌يي وضعيت پوشش گياهي و معناداري در تراز 5% شاخص بارش بمعيار با وضعيت پوشش گياهي است، كه نشان مي دهد در نبود شاخص هاي هواشناسي ممكن است وضعيت پوشش گياهي براي بررسي خشك‌سالي منطقه به‌كار برده شود.