تأثير 8 هفته تمرين شنا با شدت پايين بر بيان ژن PLZF و TNP در موش هاي صحرايي مدل آزواسپرمي

اهداف: يكي از علل ناباروري در مردان بيماري آزواسپرمي است كه به نبود اسپرم در هر انزال اطلاق مي شود. حفظ، تكثير و تمايز سلول هاي اسپرماتوگوني، كليد اصلي و اوليه در روند اسپر مزايي است. بنابراين هدف مطالعه حاضر بررسي تغييرات بيان ژن PLZF و TNP در موش هاي صحرايي مدل آزواسپرمي به دنبال هشت هفته تمرين شنا با شدت پايين بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي، پانزده سر موش صحرايي نر بالغ نژاد ويستار پس از ايجاد مدل آزواسپپرمي به صورت تصادفي به سه گروه كنترل سالم، مبتلا به آزواسپرمي، تمرين+مبتلا به آزواسپرمي دست هبندي شدند. گروه تمرين+آزواسپرمي، يك ماه بعد از ايجاد آزواسپرمي، به مدت هشت هفته و هر هفته پنج روز و هر روز به مدت 30 دقيقه به انجام تمرين شنا با شدت پايين پرداختند.جهت تجزيه و تحليل داده ها از آناليز واريانس يك طرفه استفاده شد. يافته ها: يافته ها حاكي از آن بود كه يك دوره برنامه تمريني شنا در گروه تمرين+آزواسپرمي سبب كاهش معنادار بيان ژن PLZF نسبت به گروه هاي كنترل سالم (001/P=0) و افزايش غيرمعنادار نسبت به گروه آزواسپرمي (06/P=0) شد. همچنين كاهش معناداري در سطح بيان ژن TNP در گروه تمرين+آزواسپرمي نسبت به گروه كنترل سالم (001/P=0) و افزايش غيرمعنادار نسبت به گروه آزواسپرمي مشاهده شد. (057/P= 0) نتيجه گيري: بر اساس اين يافت هها م يتوان اي نگونه اذعان داشت كه تغيير مولكو لهاي كليدي يا مسيرهاي سيگنالي و بيان ژن PLZF و TNP در فرايند اسپرماتوژنز م يتواند باعث افزايش ناباروري شود، ولي فعاليت ورزشي منظم هوازي مانند شنا با شدت پايين در مهار آثار ناشي از بيماري هاي ناباروري از طريق افزايش حفظ و توسعه سلول ها بنيادي اسپرماتوگوني كمك شاياني مي كند.