بررسي اثر بيش اعتمادي مديران بر راهكارهاي تأمين مالي شركت‌ها

Investigating the Effect of Managers' Overconfidence on Companies' Financing Working Procedures

هدف: يكي از مهم‌ترين تصميمات مديران شركت‌ها، نحوه تأمين مالي بنگاه‌هاي اقتصادي است كه نقش بسزايي در استمرار و رشد سودآوري آن‌ها دارد. عوامل متعددي مي‌تواند بر تصميمات تأمين مالي شركت‌ها مؤثر باشد، ازجمله اين عوامل ويژگي‌هاي شخصيتي مديران ارشد است. هدف اين مقاله بررسي تأثير اعتمادبه‌نفس بيش‌ازحد مديران بر راهكارهاي تأمين مالي شركت‌ها در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: جامعه آماري اين پژوهششركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهـادار تهـران و نمونـه آمـاري آن شـامل داده‌هاي 139 شركت طي دوره هفت‌ساله 1396-1390 است. روش نمونه‌گيري، حذف سيستماتيك بوده و روش مورداستفاده بـراي بـرآورد الگـو، روش رگرسيون چندمتغيره با استفاده از تخمين داده‌هاي تلفيقي با اثرات ثابت است. يافتهها: نتايج نشان داد كه رابطه معكوس و معنا‌داري ميان اعتمادبه‌نفس بيش‌ازحد مديران و تأمين مالي از طريق منابع داخلي شركت وجود دارد به‌طوري‌كه با افزايش اعتمادبه‌نفس مديران از تأمين مالي از طريق منابع داخلي شركت كاسته مي‌شود. همچنين رابطه مستقيم و معنا‌داري ميان اعتمادبه‌نفس بيش‌ازحد مديران و تأمين مالي از طريق منابع خارج از شركت وجود دارد به‌طوري‌كه بالا بودن اعتمادبه‌نفس مديران شركت را به سمت تأمين مالي برون‌سازماني سوق داده و درنتيجه ميزان منابع تأمين‌شده از خارج از شركت افزايش مي‌يابد. نتيجهگيري: بيش اعتمادي باعث مي‌شود كه مديران منطقي عمل‌نكرده و سطح ريسك پذيرفته‌شده خود را نادرست تعبير و تفسير كنند. به همين دليل مديران بيش اطمينان ممكن است برخلاف انتظار، باوجود ريسك در تأمين مالي خارج از شركت، متمايل به اين نوع از تأمين مالي گردند؛ و در نهايت باعث افزايش هزينه‌هاي مالي شركت و كاهش سودآوري آن گردند.

Objective: One of the most important decisions of corporate managers is how to finance economic enterprises, which play an important role in the continuation and growth of their profitability. Numerous factors can affect companies' financing decisions, including the personality traits of senior managers. The purpose of this article is to investigate the effect of excessive self-confidence of managers on companies' financing working procedures in Tehran Stock Exchange. Method: The statistical population of this research is the companies listed in Tehran Stock Exchange and its statistical sample includes data of 139 companies during the seven-year period 2011-2017. The sampling method is systematic removal and the method used for estimating the model is multivariate regression method using estimation of combined data with fixed effects. Findings: The results showed that there is an inverse and significant relationship between excessive self-confidence of managers and financing through internal resources of the company, so that increasing self-confidence of managers reduces financing through internal resources of the company, so that increasing self-confidence of managers reduces financing through internal resources of the company. There is also a significant and direct relationship between managers' overconfidence and financing out of company, so that high self-confidence leads the corporate managers toward extra-organizational financing, and thus the amount of out-of-company financed resources increases. Conclusion: Overconfidence causes managers to fail to act rationally and misinterpret their accepted risk level. For this reason, overconfident managers may, contrary to expectations, be inclined to this type of financing despite the risk of out-of-company financing, and ultimately cause to increase the company's financial costs and reduce its profitability.