عنوان مقاله :
دماوند، بلندترين قله و نماد ملي ايران
پديد آورندگان :
قليچ‌نيا،حسن بخش تحقيقات جنگل و مرتع، مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي مازندران - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، ساري، ايران
كليدواژه :
دماوند , گونه‌هاي آلپي , البرز
چكيده فارسي :
دماوند، بلندترين قله ايران و به‌عنوان يكي از قله‌هاي مخروطي شاخص در جهان، زيست بوم بي‌نظيري است كه به دليل اختلاف ارتفاع چشم‌گير و دارا بودن دره‌ها و دامنه‌هاي پرشمار، گونه‌هاي گياهي و جانوري متنوعي را در خود جا داده است. وجود گونه‌هاي گياهي كوهستاني و نيمه‌كوهستاني از ويژگي‌هاي زيست‌بوم دماوند است كه در اين بين وجود برخي گونه‌هاي انحصاري بر ارزش و اهميت آن مي‌افزايد. ظرفيت‌هاي طبيعي دماوند شرايط مناسبي را براي مرتع‌داري، زنبورداري، گردشگري و كوهنوردي فراهم نموده است. وجود يخچال‌هاي طبيعي، ديواره و برج‌هاي يخ بلور، حفره‌هاي متعدد خروج گاز و بخار، توده‌هاي گوگردي، چشمه‌هاي آب گرم و آب معدني در كوهپايه‌هاي دماوند، دهانه‌اي بزرگ با حوضچه يخي‌شكل مخروطي از ديگر ويژگي‌هاي اين قله مي‌باشد. وجود گونه‌هاي شاخص گياهي و ظرفيت‌هاي بالقوه طبيعي در آن شرايط مناسبي را براي استفاده‌هاي گردشگري و كوهنوردي فراهم كرده است. با اين وجود، دماوند در شرايط حاضر با آسيب‌ها و مخاطرات جدي روبرو است كه چراي بيش از ظرفيت دام، جاده‌سازي و تغيير كاربري اراضي، برداشت بي‌رويه گياهان دارويي و خوراكي و گردشگري و كوهنوردي ناسازگار با محيط طبيعي دماوند از جمله اين آسيب‌ها مي‌باشند.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
طبيعت ايران
