تاثير بيكاري بر ثبات سياسي در ايران (1394 - 1364)

Empirical Study of the Impact of Unemployment on Political Stability in Iran (1985-2015)

تامين شغل براي نيروي كار جوياي كار يكي از خواسته‌هاي اجتماعي و قانوني مردم هر كشوري است. و بيكاري معضلات زيانبار اجتماعي و اقتصادي مختلفي را سبب مي‌شود. تاكنون آثار سياسي بيكاري و اشتغال كمتر مورد توجه بوده است. ايجاد اشتغال مي‌تواند مشروعيت و مقبوليت دولت‌ها را افزايش داده و باعث تقويت ثبات سياسي گردد. هدف اين مقاله بررسي اثرات بيكاري بر ثبات سياسي طي دوره 1364-1394 در ايران است. براي اين منظور از روش خودرگرسيون برداري(VAR) ، يوهانسون - جوسيليوس، مدل تصحيح خطاي برداري (VECM) و تابع تجزيه واريانس استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه در بلندمدت دو متغير نرخ بيكاري و ضريب جيني رابطه منفي و معناداري با ثبات سياسي دارند. همچنين در دوره‌ي مورد مطالعه افزايش رشد اقتصادي باعث بهبود 10 درصدي در شاخص ثبات سياسي شده است. مدل تصحيح خطاي برداري نشان مي دهد كه الگوي بلندمدت ثبات سياسي در هر دوره 9/11 درصد از عدم تعادل را اصلاح نموده به ‌سمت روند بلندمدت خود نزديك مي‌شود. با توجه به نتايج تابع تجزيه واريانس، تأثير متغير نرخ بيكاري در واريانس ثبات سياسي از 15 درصد در كوتاه مدت به 22 درصد در بلندمدت افزايش مي‌يابد. با توجه به نتايج پژوهش به نظر مي‌رسد كه براي برقراري ثبات سياسي در كشور بايد در درجه اول نرخ بيكاري مهار شده و ضريب جيني كاهش پيدا كند و با تقويت توليد داخلي و پيروي از الگوي اقتصاد مقاومتي، رونق اقتصادي در كشور ايجاد شود.

Providing jobs for the recruited workforce is one of the social and legal demands of the people of every country. So far, the political effects of unemployment and employment have been less popular. Creating employment can increase legitimacy and acceptance of governments and enhance political stability. The purpose of this paper is to investigate the effects of unemployment on political stability during the period 1985-2015 in Iran. Vector regression (VAR), Johansson-Juselius, Vector Error Correction Model (VECM), and variance analysis function were used for this purpose. The results show that in the long run, two variables of unemployment rate and Gini coefficient have a negative and significant relationship with political stability. In addition, the increase in economic growth has led to a 10% improvement in the political stability index. The vector error correction model shows that the long-term pattern of political stability in each period corrects 11.9 percent of the imbalance and approaches its long-term trend. Regarding the results of the analysis of variance, the effect of the unemployment rate on political stability variance increases from 15% in the short term to 22% in the long run. According to the results of the study, it seems that in order to establish political stability in the country, the unemployment rate should be restrained in the first place and the Gini coefficient should be reduced and the economic boom in the country should be created by strengthening domestic production and following the pattern of resistance economy.