نقش درك خطر بر مولفه هاي رفتار ايمني: تبيين اثرميانجي انگيزه ايمني و تعديل گر جوّ ايمني همكاران و سرپرست

سابقه و هدف: مطالعات قبلي تأثير درك خطر را بر انطباق ايمني تأييد كرده‌اند، اما تا حد زيادي بحث برانگيز بودند. اين مطالعه با هدف تبيين اين تعارض و سازوكاري است كه از طريق آن درك خطر مي‌تواند بر رفتار ايمني تأثير بگذارد. روش: روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين تحقيق كليه كاركنان سازمان آتش‌نشاني و خدمات ايمني همدان به تعداد 800 نفر بوده كه حجم نمونه براساس جدول مورگان تعداد 261 نفر با استفاده از روش نمونه‎گيري تصادفي ساده تعيين شد. براي گردآوري داده‌هاي پژوهش از چهار پرسشنامه استاندارد درك خطر، رفتار ايمني، انگيزه‌ي ايمني و جوّ ايمني استفاده شد و الگوي ارائه شده با استفاده از مدل‏سازي معادلات ساختاري تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: نتايج اين پژوهش نشان داد: درك خطر بر انگيزه ايمني آتش‌نشانان همدان تأثير معناداري داشت (0.66). انگيزه ايمني بر انطباق ايمني (0.64) و مشاركت ايمني (0.42) آتش‌نشانان همدان تأثير معناداري داشت. انگيزه ايمني در تأثيرگذاري درك خطر بر انطباق ايمني (0.61) و مشاركت ايمني (0.37) آتش‌نشانان همدان نقش ميانجي داشت. همچنين جوّ ايمني سرپرست (0.66) و  جوّ ايمني همكاران (0.58) رابطه درك خطر و انگيزه ايمني را تعديل مي‌‌كرد. نتيجه‌گيري:  به‌طور كلي از نتايج به دست آمده مي‌توان دريافت درك خطر و جوّ ايمني عواملي هستند كه انگيزه ايمني، مشاركت ايمني و انطباق ايمني را تحت تأثير قرار مي‌دهند. بر اين اساس پيشنهاد مي‌شود كه درك خطر و جوّ ايمني بيشتر مورد توجه قرار گيرند.   How to cite this article: Aghighi A, Souri M. The Role of Risk Perception on Safety Behavior: Mediated by Safety Motivation and the Moderating Role of coworkers and Supervisor Safety Climate. J Saf Promot Inj Prev. 2021; 8(4):227 37.