بررسي شيوع سوء رفتار و غفلت از سالمندان در جامعه منتخب از سالمندان در ايران

سابقه و هدف: در كشورهاي جهان سوم آمار صحيحي در مورد سوء رفتار با سالمندان وجود ندارد و در ايران نيز ميزان شيوع سوء رفتار با سالمندان مشخص نمي‌باشد و مطالعات اندكي در اين زمينه انجام شده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسي شيوع سوء رفتار و غفلت از سالمندان در نمونه‌اي منتخب از سالمندان ايراني بود. روش بررسي: پژوهش حاضر يك بررسي مقطعي بود كه بر روي 300 سالمند بالاي 65 سال مراجعه كننده به اورژانس بيمارستان‌هاي امام حسين (ع) و لقمان حكيم و شهداي تجريش شهر تهران انجام گرفت. پرسشنامه “سوء رفتار با سالمند” با هدف شناسايي و ارزيابي اشـكال مختلـف سـوءرفتار نـسبت بـه سـالمندان در خانواده و شامل هشت زير مقياس غفلت مراقبتـي، سـوء رفتار روان شـناختي، سوء رفتار جسمي، سوء رفتار مالي، سلب اختيار، طردشدگي، غفلت مـالي و عـاطفي براي شركت كنندگان تكميل گرديد. يافته‌ها: در اين مطالعه تعداد 300 پرسشنامه تكميل شد. در ميان اين شركت كنندگان، 54 درصد زن بودند. ميانگين سني شركت كنندگان 74/1 سال با انحراف معيار 9/69 سال بود. در كل، 27/7 درصد قادر به انجام نيازهاي روزمره شخصي نبودند. 57/7 درصد با همسر زندگي مي‌كردند 20/3 درصد با فرزندان و 18 درصد تنها زندگي مي‌كردند. در 37 درصد، اداره اموال در دست خود سالمند بود، 29 درصد در دست فرزندان و 13/7 درصد در دست همسر بود. همچنين، 40/30 درصد مالكيت منزل خود را داشتند و 85 درصد بيمه درماني داشتند. سه زيرمقياس “غفلت عاطفي”، “سوء رفتار روانشناختي” و “سوء رفتار مالي” به ترتيب با شيوع 25/5 درصد، 17/7 درصد و 12/4 درصد بالاترين شيوع را داشتند. نتيجه‌گيري: سوء رفتار با سالمندان بالاخص در حوزه‌هاي غفلت عاطفي و سوء رفتار روانشناختي و سوء رفتار مالي يكي از مسائل مهم در جامعه امروز ايران است كه مي‌تواند ناشي از تغيير ارزش‌ها در عرصه‌هاي عاطفي، اقتصادي و اجتماعي، كمرنگ شدن اعتقادات مذهبي و اخلاقيات و غيره باشد. لذا لازم است اقدامات لازم جهت رفع اين مشكلات انجام گيرد تا از مشكلات عاطفي، رواني و بيماري‌هاي سالمندان بكاهد.