مقايسه نظم‌بخشي هيجاني در افراد مبتلا به اعتياد اينترنتي، غذايي، مواد افيوني و گروه كنترل

اهداف: دشواري در نظم‌بخشي هيجاني، مؤلفه مهمي در آسيب‌شناسي انواع اعتياد است كه مقايسه و بررسي آن به عنوان مؤلفه مشترك آن‌ها مي‌تواند در فهم و درمان اين اختلالات كمك‌كننده باشد. پژوهش حاضر با هدف مقايسه نظم‌بخشي هيجاني بين افراد وابسته به مواد افيوني (هروئين و ترياك)، افراد مبتلا به اعتياد غذايي، اينترنتي با گروه كنترل انجام شد. مواد و روش ها: طرح كلي پژوهش در چارچوب يك مطالعه علّي مقايسه‌اي انجام شد. جامعه آماري شامل مراكز اقامتي شهرداري تهران، دانشجويان دانشگاه علوم‌پزشكي تهران و كلينيك‌هاي درمان چاقي شهر تهران بود كه 120 نفر در هر گروه تعداد سي نفر ( افراد وابسته به اعتياد غذايي، مواد افيوني، اينترنتي و گروه كنترل)، به روش نمونه‌گيري در دسترس مبتني بر هدف انتخاب شدند. همه افراد نمونه مورد مطالعه، مرد بودند. براي تشخيص‌گذاري اختلالات از مصاحبه باليني نيمه‌ساختاريافته براي اختلالات محور يك SCIDI، پرسش‌نامه اعتياد غذايي يال (YFAS)، پرسش‌نامه اعتياد اينترنتي يانگ (IAT) استفاده شد. بعد از انتخاب آزمودني‌ها همه آن‌ها پرسش‌نامه آزمودني‌ها و پرسش‌نامه‌ تنظيم هيجاني گراتز (DERS) را پر كردند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل واريانس چندمتغيره (مانوا) در نرم‌افزار SPSS نسخه 16 استفاده شد. يافته ها: شاخص كلي دشواري در نظم بخشي هيجاني و تمام زير مقياس‌هاي آن در هر سه گروه افراد وابسته به مواد افيوني، افراد مبتلا به اعتياد غذايي و افراد مبتلا به اعتياد اينترنتي بيشتر از افراد گروه كنترل بود و اين تفاوت از نظر آماري معنادار بود (05/P 0). بين سه گروه اعتياد غذايي، افراد وابسته به مواد افيوني و افراد مبتلا به اعتياد غذايي از نظر متغير نپذيرفتن پاسخ هيجاني، دشواري‌هاي دست زدن به رفتار هدفمند تفاوت معناداري مشاهده نشد. اما از نظر متغيرهاي دشواري در كنترل تكانه، فقدان آگاهي هيجاني، دسترسي محدود به راهبردها، ابهام هيجاني و شاخص كلي بين گروه‌ها تفاوت معناداري مشاهده شد (05/P 0). نتيجه گيري: اين پژوهش نقص‌هايي را در نظم‌بخشي هيجاني در افراد وابسته به مواد افيوني، افراد مبتلا به اعتياد اينترنتي و افراد مبتلا به اعتياد غذايي نسبت به گروه كنترل نشان مي‌دهد. اين پژوهش نشان داد كه كنترل تكانه و نظم‌بخشي هيجاني افراد مبتلا به اعتياد اينترنتي نسبت به افراد مبتلا به اعتياد غذايي و همچنين نسبت به افراد وابسته به مواد افيوني بهتر بود.