بررسي ارتباط حمايت اجتماعي ادراك‌شده با سبك زندگي ارتقا‌دهنده سلامت در زنان شركت‌كننده در برنامه تشخيص زودرس سرطان پستان

اهداف: با توجه به اهميت حمايت اجتماعي ادراك‌شده و ارتباط آن با سبك زندگي سالم در اين مطالعه ميانگين نمره حمايت اجتماعي و سبك زندگي ارتقا‌دهنده سلامت و ميزان همبستگي آن‌ها در زنان شركت‌كننده در برنامه تشخيص زودرس سرطان پستان بررسي شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي (توصيفي تحليلي) هزار زن شركت‌كننده در پويش تشخيص زودرس سرطان پستان از شانزده مركز بهداشتي‌درماني شهر اراك به روش نمونه ‌گيري در دسترس انتخاب شدند و دو پرسش‌نامه اجتماعي ادراك‌شده و سبك زندگي ارتقا‌دهنده سلامت توسط آن‌ها تكميل شد. براي توصيف متغيرها از ميانگين‌ ±‌انحراف معيار يا تعداد و درصد و براي ارتباط‌سنجي از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد. داده‌ها به كمك نرم‌افزار SPSS ويرايش 23 تحليل شدند. يافته ها: ميانگين ±انحراف معيار سن زنان شركت‌كننده/ در مطالعه 11/30 ±33/78 سال بود. همبستگي قابل قبولي بين اجتماعي ادراك‌شده و سبك زندگي ارتقا‌دهنده سلامت وجود داشت (0/42=r). در همبستگي زيرگروه‌ هاي سبك زندگي ارتقا‌دهنده سلامت با اجتماعي ادراك‌شده بيشترين آن مربوط به خودشكوفايي و كمترين مربوط به فعاليت بدني (0/46 تا 0/26=r) بود. در رابطه با تأثير زيرشاخه‌ هاي اجتماعي ادراك‌شده بر سبك زندگي ارتقا‌دهنده سلامت بيشترين و كمترين تأثيرپذيري به ترتيب ناشي از حمايت خانواده و دوستان (0/40=r و 0/30=r) است. نتيجه گيري: طبق نتايج مطالعه، رابطه مستقيم و معناداري بين حمايت اجتماعي ادراك‌شده و سبك زندگي ارتقا‌دهنده سلامت وجود دارد؛ بنابراين مي‌توان با افزايش اجتماعي ادراك‌شده، سبب ارتقاي سبك زندگي سالم شد.