محاسبه آماري مقاومت متوسط لازم طرح اختلاط و ضرائب اطمينان بتن‌‌هاي ويژه شاتكريت، اليافي ، و ژئوپليمري و مقايسه با بتن معمولي كارگاهي

امروزه بررسي شرائط پذيرش بتن هاي جديد، فواصل اطمينان و ضوابط طرح اختلاط با روش هاي آماري ضروري است. در اين مقاله اطلاعات ميداني و نتايج تحقيقات گذشته بتن هاي معمولي و ويژه با كمك نرم‌ افزارهاي آماري و استفاده از فرمول‌هاي ضرائب و فواصل اطمينان آئين‌نامه ‌ها و مقاومت فشاري متوسط لازم مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و ضريب اطمينان جزئي، فاصله اطمينان و مقاومت فشاري متوسط لازم براي هر بتن بصورت مجزا محاسبه‌ گرديد. نتايج تحليل‌هاي آماري نشان داد كه ميزان انحراف و ضريب پراكندگي بتن‌هاي ساخته شده معمولي در شركت‌هاي توليد كننده بتن آماده در بازه‌ي زماني مرداد و شهريور كمتر از بازه‌ي مشابه ارديبهشت و خردادماه به دليل دقت بيشتر دركارگاه‌ها و جلب رضايت مشتري بود. ضريب تنوع و ضريب اطمينان جزئي بتن شاتكريت تا 4 برابر و 40 % بتن متناظر معمولي بود كه نشان از كيفيت پائين آن است. استفاده همزمان ميكروسيليس و اليافPPS باعث بهبود ضريب اطمينان‌ جزئي، فاصله اطمينان و مقاومت فشاري متوسط لازم بتن شد كه نشان از كيفيت بيشتر مطابق معيارهاي استاندارد موسسه بتن آمريكا است. استفاده از الياف باعث افزايش انحراف معيار و ضريب تنوع در بتن هاي اليافي شد و در نهايت باعث كاهش ضريب اطمينان بتن گرديد. ولي انحراف معيار و ضريب تنوع ژئوپليمرهاي معمولي نسبت به نمونه اليافي تا 2 برابر افزايش و ضريب اطمينان جزئي هم تا 15 درصد كاهش داشت كه نشان از كيفيت بيشتر ژئوپليمر اليافي نسبت به نمونه معمولي مطابق معيارهاي استاندارد بود.