بررسي آزمايشگاهي تأثير جايگزيني سبك دانه پوميس بجاي سنگ دانه بر عملكرد روسازي بتن متخلخل

بتن متخلخل به تركيبي از سيمان و آب و با دانه‌بندي، بدون ريزدانه يا با درصد ريزدانه كم، اطلاق مي‌گردد كه از نظر قدرت انتقال آب و قابليت نفوذپذيري حائز اهميت مي‌باشد. اين ماده مي‌تواند به عنوان زهكش عمل نموده و آب باران را از خود عبور دهد و باعث تقويت آب‌هاي زيرزميني شود. در مقاله حاضر، اثر جايگزيني افزودني معدني پوميس با سنگ‌دانه بتن متخلخل با درصد‌هاي حجمي 25، 50، 75 و100 درصد، بر خصوصيات مقاومت فشاري، ضريب نفوذپذيري و درصد تخلخل بررسي گرديد. تحلبل نتايج آزمايشگاهي با استفاده از نرم‌افزار SAS 9.4 در سطح اطمينان 95% براي تمامي نمونه‌ها انجام شد. نتايج نشان مي‌دهد كه با جايگزيني افزودني پوميس در ساختار بتن متخلخل و حذف متناظر سنگ‌دانه، مقاومت فشاري نمونه‌ها، به دليل خلل و فرج موجود در ساختمان پوميس، كاهش و ضريب نفوذپذيري و درصد تخلخل افزايش مي‌يابد. كاهش مقاومت فشاري با افزايش درصد پوميس براي تمامي نمونه‌ها نسبت به نمونه شاهد به ترتيب برابر 60.49، 83.86، 85.96 و 86.99 درصد مي‌باشد. افزايش ضريب نفوذپذيري با افزايش درصد پوميس براي تمامي نمونه‌ها نسبت به نمونه شاهد به ترتيب10.13، 14.96، 18.7 و 24.94 درصد ميباشد.