بررسي درك دانش‌آموزان دورۀ دوم ابتدايي شهر تهران از زير ساختار جزء به‌كل مفهوم كسر بر اساس نظريۀ APOS و SOLO، با استفاده از يك تكليف غيرمعمول

اين پژوهش با هدف بررسي درك دانش‌آموزان دورۀ دوم ابتدايي شهر تهران از مفهوم كسر (زير ساختار جزء به كل) بر اساس دو نظريۀ APOSوSOLO انجام شد. روش انجام اين مطالعه، توصيفي پيمايشي، جامعۀ آماري آن، دانش‌آموزان دورۀ دوم ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 1398-1397 و نمونۀ آن، 598 نفر از جامعۀ آماري بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي ‏انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها، از آزموني با يك تكليف غيرمعمول استفاده شد. روايي محتوايي آزمون از نظر متخصصان آموزش رياضي مورد تأييد قرار گرفت و پايايي ابزار پژوهش بر اساس ضريب آلفاي كرونباخ، 0.7 به دست آمد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه دانش‌آموزان، درك محدودي از مفهوم كسر (زيرساختار جزء به كل) دارند و در خصوص اين مفهوم، بدفهمي‌هاي مشتركي دارند. رايج‌ترين بدفهمي‌هاي به‌دست‌آمده در اين مطالعه شامل 1 عدم توجه به مساوي بودن قسمت‌ها؛ 2 درك كسر به‌عنوان نسبت جزء‌به‌جزء و 3 استفاده از تقسيم‌بندي تقريبي براي تعيين مقدار كسري دقيق، بود. تحليل پاسخ‌ها بر اساس نظريه APOS مشخص كرد كه دانش‌آموزان توانايي استفاده از اين مفهوم را در مواجهه با تكاليف و موقعيت‌هاي غيرمعمول ندارند. در تحليل پاسخ‌ها بر اساس مدل SOLO نيز مشخص شد بيش از 60 درصد پاسخ‌ها، در سطح چند ساختاري بود. پيشنهاد اين تحقيق، عدم تأكيد بيش‌ازحد بر زير ساختار جزء به كل، ارائه فرصت‌هاي برابر براي توسعۀ ساير زير ساختارها و تأكيد بر يادگيري مفهومي رويه‌ها و الگوريتم‌هاي مرتبط با مفهوم كسر در محتواها و فرصت‌هاي آموزشي ارائه‌شده به دانش‌آموزان است.