انگاره‌هاي بازنمايي‌شده از كشور چين: كاريكاتورهاي حوزه گفتماني غرب پس از شيوع كرونا

هدف از انجام اين پژوهش، مطالعه چگونگي بازنمايي چين و نحوه‌ي ديگري‌سازي از اين كشور در كاريكاتورهاي منتشر شده از سوي حوزه گفتماني غرب در دوران بحران كرونا است. در اين پژوهش با استفاده از روش نشانه‌شناسي اجتماعي، 45 كاريكاتور انتخاب شده و با توجه به سه فرانقشِ بازنمودي، تعاملي و تركيبيِ كرس و ون‌ليوون مورد ارزيابي قرار گرفته‌اند. براي تحليل نتايج تحقيق از نظريات برچسب‌زدن ادگار و سج‌ويك، بازنمايي استوارت هال و نظريه‌ي طرحواره‌هاي فرهنگي استفاده شده است. با ارزيابي كاريكاتورهاي مرتبط با نقش چين در شيوع كرونا مي‌توان سياست‌هاي بازنمايي در اين كاريكاتورها را در دو مقوله‌ي كليِ «ديگريِ پست؛ بازنمايي خطر زرد» و «ديگريِ قدرت‌طلب؛ بازنمايي تهديد قرمز» قرار داد. در كاريكاتورهايي كه ذيل مقوله‌ي اول قرار گرفتند، چين به عنوان دشمني بالقوه و ديگريِ پست شناسانده شده است كه نياز به آموزش و دنباله‌روي از غرب دارد. در مقابل، در كاريكاتورهايي كه ذيل مقوله‌ي دوم گنجانده شدند، چين به عنوان عامل تهديدكننده‌ي جهان بازنمايي شده است كه در اين نوع كاريكاتورها نيز ضرورت سياست‌هاي كنترلي در رابطه با چين و حفظ هژموني غرب القا مي‌شود. براين مبنا مي‌توان گفت رسانه‌ها (در اينجا كاريكاتورهاي منتشر شده) با بازتوليد كليشه‌هاي از پيش ساخته نسبت به چين و با هم‌ارز قرار دادن اين كشور با خطر و تهديد، زمينه را براي باور مردم در جهت‌گيري منفي نسبت به مسائل پيرامون چين فراهم مي‌كنند. اين‌ جهت‌گيري ديگري‌هراسانه مي‌تواند به صورت كنش‌هاي نژادپرستانه در روابط بين‌فرهنگي نفوذ كرده و حتي زمينه را براي تقابل‌هاي نظامي احتمالي فراهم كند.