مطالعه پيش‌تيمار اسيد آسكوربيك بر شاخص‌هاي جوانه‌زني و بيوشيميايي بذرهاي علف بره (Festuca ovina) تحت تنش خشكي

جوانه‌زني بذر از بحراني‌ترين مراحل چرخه زندگي گياه بوده كه به‌شدت تحت تاثير تنش خشكي قرار مي‌گيرد. در اين راستا اثر اسيد آسكوربيك در بهبود وضعيت جوانه‌زني و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيدان بذرهاي علف بره تحت تنش خشكي طي آزمايشي به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار بررسي شد. بذرهاي پيش‌تيمار نشده (شاهد) و پيش‌تيمار شده با اسيد آسكوربيك در غلظت‌هاي صفر (هيدروپرايمينگ)، 1 و 2 ميلي‌مولار و سطوح خشكي صفر، 0.4، 0.8 و 1.2 مگاپاسكال مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه پيش‌تيمار بذرها با اسيد آسكوربيك در سطوح مختلف خشكي موجب افزايش درصد جوانه‌زني، بنيه بذر، طول ساقه‌چه، طول ريشه‌چه،كربوهيدرات‌هاي محلول، پروتئين‌هاي محلول و فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، سوپراكسيد ديسموتاز و آسكوربات پراكسيداز و كاهش متوسط زمان جوانه‌زني، هدايت الكتريكي و محتواي مالون دي‌آلدهيد شد. در پتانسيل 1.2 مگاپاسكال، پيش‌تيمار بذر با غلظتهاي 1 و 2 ميلي‌مولار اسيد آسكوربيك سبب افزايش شاخص بنيه بذر،كربوهيدرات‌ها و پروتئين‌هاي محلول به‌ترتيب بهميزان 167.03، 22.26، 35.77 و 187.91، 22.61 ،30.20 درصد و همچنين افزايش فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، سوپراكسيد ديسموتاز و آسكوربات پراكسيداز به‌ترتيب به ميزان 11.85، 22.81، 12.25 و 13.83، 31.33 ، 9.93 درصد شد. بنابراين استفاده از اسيد آسكوربيك در غلظت‌هاي 1 و 2 ميلي‌مولار جهت كاهش اثرات منفي ناشي تنش خشكي قابل توصيه است.